MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, asgari geçim indirimi ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışılmadığını ve işçinin hak kazandığı yıllık izinlerini kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiği, fazla çalışma ve hafta tatillerinde çalışma iddiasının şahit beyanları ile ispatlandığı, yıllık izinlerinin kullandırıldığı veya ücretlerinin ödendiği gösterir geçerli delil ibraz edilmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, Dairemizin 09.09.2014 tarihli 2014/18464 esas ve 2014/23242 karar sayılı ilamıyla, özetle, "...İşçinin hak kazandığı yıllık izin, fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacakları çıplak brüt ücreti üzerinden hesaplanmalıdır. Davacı dava dilekçesinde, kira bedeli de dahil olmak üzere aylık giydirilmiş net ücretinin 1.200,00 TL olduğunu ve kendisine aylık 300,00 TL kira yardımı yapıldığını belirtilmiştir. Bu durumda davacının aylık çıplak net ücretinin 900,00 TL olduğu sabittir. Bu hususun dikkate alınmaması, davacının hak kazandığı yıllık izin, fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacaklarının aylık giydirilmiş net 1.200,00 TL ücret miktarı esas alınarak hesaplanması isabetsizdir." grekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece, bozma sonrası yapılan yargılamada, yargıtay bozma ilamında davacının dava dilekçesinde giydirilmiş ücretinin 1.200,00 TL olduğu beyan ettiği belirtilmiş ise de; dava dilekçesinde açıkça "davacının, net ücretinin 1.200,00 TL olduğunu, bu ücretin 300,00 TL"sinin lojman kirası olarak kesildiğini ve net 900,00 TL maaş ödemesi yapıldığını iddia ettiği, lojman kirasının maaşından kesinti yapılarak ödendiğini belirttiği, ne davacının ne de davalının, kira yardımı adı altında bir ödeme yapıldığı ileri sürmedikleri, bordroda da davacıya kira yardımı adı altında bir ödeme yapılmadığı, buna göre davacının çıplak ücretinin 1.200,00 TL olduğu, gerekçesiyle önceki kararda direnilmesine karar verilmiştir.
Direnme kararı süresi içinde davalı tarafça temyiz edilmiştir.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununa 6352 sayılı Kanunu"nun 40. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca Dairemizin, direnme kararını öncelikle inceleme yetki ve görevi olduğu anlaşılmakla yapılan inceleme sonucunda, her ne kadar mahkeme kararı yazılı gerekçeyle Dairemizin 09.09.2014 tarihli kararıyla bozulmuş ise de davacının, dava dilekçesinde, net ücretinin 1.200,00 TL olduğunu, bu ücretin 300,00 TL"sinin lojman kirası
olarak kesildiğini ve net 900,00 TL maaş ödemesi yapıldığını iddia ederek, lojman kirasının maaşından kesinti yapılarak ödendiğini belirttiği, davalınında kira yardımı adı altında bir ödeme yapıldığını ileri sürmediği, bordroda da davacıya kira yardımı adı altında bir ödeme yapılmadığı anlaşıldığından, davacının çıplak ücretinin 1.200,00 TL olduğunun kabul edilmesi gerektiği anlaşılmakla, direnme kararının bozma gerekçesine göre uygun bulunmasıyla, Dairemizin 09.09.2014 tarihli 2014/18464 esas ve 2014/23242 karar sayılı bozma ilamının ortadan kaldırarak; dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan kanuni ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 04.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.