MAHKEMESİ : İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece 25.12.2013 tarihinde verilen karar davacı vekilince temyiz edilmiş, ancak 20.02.2014 tarihli ek kararla hükmedilen miktar kesinlik sınırı altında kaldığından davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuku Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde, kısaca kısmi davada kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir.
Somut uyuşmazlıkta davacı fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak alacağın bir kısmını dava ettiğinden kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir. Buna göre kararın kesinliğinden söz edilemeyeceğinden ek kararın bozularak kaldırılmasına karar verilmiş, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının iş sözleşmesini haklı sebeple feshedip etmediği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının çalışma şartlarında yapılan ve çalıştığı iş yerinin değiştirilmesine ilişkin kararı yazılı olarak kabulü kendisini bağlamaz. Davacının çalışma şartlarında yapılan esaslı değişikliği kabul etmemiş olması fesih için haklı sebep olarak değerlendirilemez. Çalışma şartlarında esaslı değişiklik, davacının çalıştığı iş yerinin
değiştirilmesine dayanmaktadır. Davacının çalışma şartları, işçinin ikametine birden fazla vasıta değiştererek gitmesine sebep olacak şekilde ve aleyhine değiştirilmiş durumdadır. Bu sebeple; davalı işverenin iş sözleşmesini feshe ilişkin kararı, haklı sebebe dayanmadığından, davacının ihbar ve kıdem tazminatı talebinin kabulü gerekir iken, yazılı şekilde reddine karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.