Adalet Bakanlığının, 20/12/2019 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan hükümlü ... hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine dair... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2018 tarihli ve 2010/81 esas, 2010/131 sayılı ek kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 30/12/2019 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Hükümlünün 15/11/2000 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı 765 sayılı TCK"nın 404/2, 59 ve 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanunun 4. maddeleri uyarınca 912.600.000 Türk lirası ağır para cezasıyla cezalandırmasına, cezasının 647 sayılı Kanunun 6. maddesi uyarınca ertelenmesine dair... Asliye Ceza Mahkemesinin 27/11/2002 tarihli ve 2001/60 esas, 2002/409 sayılı kararının Dairemizin 28/04/2003 tarihli ve 2003/1575 esas, 2003/8828 karar sayılı ilâmıyla onanarak kesinleştiği,
2- Hükümlünün erteleme süresi içinde 05/01/2005 tarihinde işlediği iddia edilen kasıtlı bir suçtan mahkûmiyetinin kesinleştiği gerekçesiyle aynen infaz kararı verilmesi gerektiğinin ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama sonucunda... Asliye Ceza Mahkemesinin 27/05/2010 tarihli ve 2010/81 esas, 2010/131 sayılı kararıyla 765 sayılı TCK"nın 404/2, 59 ve 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri uyarınca 912 Türk lirası adlî para cezasıyla cezalandırmasına karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
3- Hükmün infazı aşamasında Cumhuriyet savcılığınca zamanaşımı konusunda bir karar verilmesi talebinde bulunulması üzerine,... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2018 tarihli ve 2010/81 esas, 2010/131 sayılı ek kararıyla “dava zamanaşımının dolduğu” gerekçesiyle «kamu davasının düşmesine» karar verildiği ve kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği, Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Dosya kapsamına göre,... Asliye Ceza Mahkemesinin 27/11/2002 tarihli ve 2001/60 esas, 2002/409 sayılı kararının 28/04/2003 tarihinde kesinleşmesini takiben, sanığın deneme süresi içerisinde yeniden suç işlemesi sebebiyle mahkemesince aynen infaz kararı verilmesi gerektiği, ancak aynen infaz kararı verilmeden önce 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe gire 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun lehe hükümlerinin değerlendirilmesi amacıyla sanık hakkında yapılan yargılamanın uyarlama yargılaması niteliğinde yapılması gerektiği, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un “Lehe hükümlerin uygulanmasında usul” kenar başlıklı 9. maddesinin 4. fıkrasında yer alan; “Kesin hükümle sonuçlanmış olan davalarda, sonradan yürürlüğe giren bir kanunla ilgili olarak lehe hükmün belirlenmesi ve uygulanması amacıyla yapılan yargılama bakımından dava zamanaşımına ilişkin hükümler uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanık hakkındaki kesinleşmiş hükümle sonuçlanmış olan davanın zamanaşımı sebebiyle ortadan kaldırılmasına karar verilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek,... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2018 tarihli ve 2010/81 esas, 2010/131 sayılı ek kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Hükümlü hakkında 27/11/2002 tarihli ilk hüküm kesinleşmiş olduğundan, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/4. maddesinde yer alan, “Kesin hükümle sonuçlanmış olan davalarda, sonradan yürürlüğe giren bir kanunla ilgili olarak lehe hükmün belirlenmesi ve uygulanması amacıyla yapılan yargılama bakımından dava zamanaşımına ilişkin hükümler uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme uyarınca hükümlü hakkında dava zamanaşımına ilişkin hükümlerin uygulanmasının yasaya aykırı olduğu gibi,
Kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine dair 23/05/2018 tarihli ek karardan önce 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası hükümlü lehine hükümler içermekte olup, Mahkemece 23/05/2018 tarihli kararla yapılan değerlendirme esnasında öncelikle hükümlü lehine uyarlama yapılması gerektiğinden,
Her ne kadar suç tarihinin 15/11/2000 olması nedeniyle hükümlünün bu suçu, aynı nitelikte başka bir suç nedeniyle daha önce verilmiş bir tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş olması mümkün olmadığından 6545 sayılı Kanunla değişik TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının hükümlü lehine uygulanma olanağı bulunmamakla birlikte,
Bu suç nedeniyle daha önce doğrudan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan hükümlü hakkında, 6545 sayılı Kanunla değişik TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına", karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi yasaya aykırı olup kanun yararına bozma talebi bu yönüyle ve değişik gerekçeyle yerindedir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlerle, kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine dair... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2018 tarihli ve 2010/81 esas, 2010/131 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 10.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.