MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ (BEYOĞLU 2.İŞ)

Davacı, ücret farkı, ikramiye alacağı, fazla çalışma ücreti ile görev tazminatı farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı 1992 yılından bu tarafa davalı işyerinde çalıştığını, 30.06.1995 tarihinde dört yıllık lisans eğitimini tamamladığını ve 4. Grup Şef olarak çalıştığını, işyerinde uygulanan Personel Yönetmeliği uyarınca bu sınıfta çalışan tüm şeflerin 8,6 katsayı üzerinden ücret aldığı halde kendisine Bilgi Sistemleri Merkezi Yönetmeliği uyarınca 7,4 katsayı üzerinden ödeme yapıldığını, bu hususun eşitliğe aykırı olduğunu belirterek 24.2.2002 tarihi itibariyle hak kazandığı ücret, fazla çalışma, ikramiye ve görev tazminatı alacaklarının farkını talep etmiştir.
Davalı, 1997 yılında Bilgi Sistemleri Merkezi Yönetmeliğinde yapılan değişiklikle şef konumunda çalışan personelin katsayısının 7,4 olarak kabul edildiğini, davacının 08.02.2005 tarihine kadar maaş katsayısında bir hata bulunduğuna ilişkin bir başvurusu bulunmadığını, aradan geçen sürede bu duruma itiraz etmediğini dolayısıyla muvafakat gösterdiğini, Yargıtay"ın müstekar içtihatları uyarınca, işçinin belirlenen yeni düzenlemeye karşı çıkmaması ve bu düzenleme uyarınca belirlenen ücreti almaya devam etmesinin, tarafların anlaşmaları anlamına geldiği ve yeni düzenleme üzerinden karşılıklı mutabakatla yeni bir hizmet akdi oluştuğunun kabulü gerektiğini, davacının hatalı olduğunu iddia ettiği düzenlemenin yapıldığı 1997 yılından bu yana 8 yıl boyunca (katsayısının sabit kaldığı 2002 yılından bu yana da 3 yıl boyunca) eksik ücret ödendiği iddiasıyla 1475 sayılı mülga İş Kanunu"nun 161II-d, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 24/e maddeleri gereğince de fesih hakkını da kullanmadığından, davanın bu yönüyle de reddi gerektiğini, faizin başlangıç tarihi ve faiz oranı ile ilgili taleplerinin de hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, dava tarihinden önce faiz talebinde bulunulmasının mümkün olmadığını belirterek davanın görev, zamanaşımı ve esastan yönünden reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı davalı işyerinin bilgi sistemleri merkezinde şef statüsünde çalışmaktadır. Davacı 30.06.1995 tarihinde lisans eğitimini tamamlamıştır. Davalı işyerinde uygulanan Personel Yönetmeliğinin eki niteliğinde olan Tablo 1 de dört yıllık lisans mezunu olan şef’in ücrete hak kazandığı katsayısı 8,6 olarak belirlenmiştir. Yine davacının çalıştığı bölümde uygulanan Bilgi Sistemleri Merkezi Yönetmeliğinde ise 26.5.1998 tarihinde yapılan değişikliğe göre 4 yıllık fakülte mezunlarının 7,4 kat sayı üzerinden maaş alacağı düzenlenmiştir.
Davacı 24.2.2002 tarihinden itibaren kendisine 8,6 katsayı üzerinden ücret ödenmesi gerekirken 7,4 katsayı üzerinden ücret ödendiğini belirterek bu tarihten dava tarihine kadar olan dönem için ücret farkı talep etmiştir. Mahkemece Personel Yönetmeliğinin 42.maddesinde 1996 tarihinde değişiklik yapılarak 4.Grup Şef olarak çalışanların ücret katsayılarının 8,6’dan 7,4’e indirildiği ve davacının bu duruma yönelik bir itirazı bulunmadığından bu katsayı düzenlemesine uyulmasının zorunlu hale geldiği belirtilerek dava reddedilmiştir. Halbuki işyerinde tüm personel açısından geçerli olan üst düzenleme Personel Yönetmeliğidir. Bu yönetmelikte davacının çalıştığı pozisyondaki kişilere uygulanacak kat sayı 8,6 olarak belirlenmiştir. BSM Yönetmeliğinde 1998 yılında yapılan değişiklik ile lisans mezunlarına uygulanan kat sayının 7,4 indirilmesi davacıyı bağlamaz. Kaldı ki davacının 8,6 katsayı üzerinden ücret talebi geçmişe dönük olmayıp 24.2.2002 tarihi ve sonrası içindir. Bu durumda davacının talebi ile davalı tarafın dava ve ıslaha karşı yaptığı zamanaşımı savunmaları dikkate alınarak dosya içindeki bilirkişi raporu değerlendirmeye tabi tutularak davacının fark ücret, ikramiye, fazla çalışma ve görev tazminatı alacakları hüküm altına alınmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi