2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"na muhalefetten kabahatli ... hakkında anılan Kanun"un 48/5. maddesi gereğince 876,00 Türk lirası idarî para cezası uygulanmasına dair Didim Trafik Denetleme Büro Amirliğince 25/08/2017 tarihli ve IE 786488 seri sayılı trafik idarî para cezası karar tutanağı ile kabahatlinin sürücü belgesinin 6 ay süre ile geri alınmasına dair aynı tarihli ve 0546 sayılı sürücü belgesinin geçici olarak geri alma tutanağına karşı yapılan başvurunun kabulüne ilişkin Didim Sulh Ceza Hâkimliğinin 15/01/2018 tarihli ve 2017/889 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Söke Sulh Ceza Hâkimliğinin 06/02/2018 tarihli ve 2018/368 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 19/10/2018 gün ve 3286 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/10/2018 gün ve KYB-2018-86206 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu 48/5. maddesindeki, “Yapılan tespit sonucunda, 0.50 promilin üzerinde alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sürücüler hakkında, fiili bir suç oluştursa bile, 700 Türk Lirası idari para cezası verilir ve sürücü belgesi altı ay süreyle geri alınır. Hususi otomobil dışındaki araçları alkollü olarak kullanan sürücüler bakımından promil alt sınırı 0.21 olarak uygulanır.” düzenleme karşısında, 25/08/2017 tarihli alkolmetre cihazı ile yapılan ölçüm sonucunda kabahatlinin 0,36 promil alkollü olarak araç kullandığının tespit edildiği, idarî yaptırıma konu 09 YC 402 plaka sayılı aracın cinsinin “kamyonet” olarak tescilli olduğu ve “hususi otomobil” tanımlaması dışında yer aldığı ve öngörülen yasal sınırı aştığı, bu nedenle uygulanan idarî yaptırımın kanunî düzenlemeye aykırı olmadığı gözetilmeksizin idarî yaptırım kararının kaldırılmasına yapılan itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
2918 sayılı Kanun"un 3. maddesinde ve 18.07.1997 tarihli ve 23053 sayılı mükerrer Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Karayolları Trafik Yönetmeliğinde hususi otomobilin tanımı yapılmamakla birlikte anılan Kanunun 3. maddesinde otomobil ve kamyonetin, Yönetmeliğin 3. maddesinde ise taşıtın tanımlandığı, buna göre;
""-Otomobil : (Değişik: 12/7/2013-6495/13 md.) Yapısı itibarıyla, sürücüsü dahil en fazla dokuz oturma yeri olan ve insan taşımak için imal edilmiş bulunan motorlu taşıttır.
-Kamyonet : (Değişik: 12/7/2013-6495/13 md.) Azami yüklü ağırlığı 3.500 kilogramı geçmeyen ve yük taşımak için imal edilmiş motorlu taşıttır. Sürücü ve yanındaki oturma yerleri dışında başka oturma yeri de bulunabilen, sürücü bölümü gövde ile birleşik kamyonetlere panelvan denir.
-Taşıt: Karayolunda insan, hayvan ve yük taşımaya yarayan araçlardır. Bunlardan makine gücü ile yürütülenlere “motorlu taşıt” insan ve hayvan gücü ile yürütülenlere “motorsuz taşıt” denir.
Ayrıca, bir kazanç kaydı olmaksızın kullanılanlara “hususi taşıt”, çeşitli şekillerde kazanç sağlamak amacıyla kullanılanlara “ticari taşıt”, Taşıt Kanunu kapsamına girenlere “resmi taşıt”, resmi olmakla birlikte ticarilik niteliği taşıyanlara da “resmi ticari taşıt” denir."" şeklindeki tanımlamalar uyarınca, kamyonetin kazanç kaydı olmaksızın kullanılması durumunda dahi hususi otomobil sıfatını kazanmayacağı, 2918 sayılı Kanunun 48. maddesinde, hususi otomobil kullanan araç sürücülerinin 0,50 promilin, hususi otomobil dışındaki araçların sürücülerinin ise 0,21 promil ve üzerinde alkollü olarak araç kullanamayacakları kurala bağlandığı, bu ayrım; kullanılan aracın hususi otomobil olup olmamasına bağlı olarak getirilmiş olduğu ve kullanım amacının hususi olup olmamasına bakılmaksızın hususi otomobil dışındaki diğer araçların sürücüleri bakımından 0,21 promil sınırının uygulanması gerektiği anlaşılmakla; ruhsatında kamyonet olarak tescil edilmiş ve kullanım amacının hususi olduğu belirtilen aracın, muteriz tarafından 0.36 promil alkollü olarak kullanılması nedeniyle uygulanan idari para cezası ve sürücü belgesinin geri alınması işlemlerin yasal düzenlemelere uygun olduğu görülmekle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, Söke Sulh Ceza Hâkimliğinin 06/02/2018 tarihli ve 2018/368 değişik iş sayılı kararının CMK’nin 309/4-c maddesi uyarınca aleyhe tesir etmemek ve yeniden yargılamayı gerektirmemek üzere KANUN YARARINA BOZULMASINA, 12/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.