MAHKEMESİ : Ankara 14. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/02/2013
NUMARASI : 2010/457-2013/25

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, asıl davada müvekkillerinin eşi/babası olan polis memuru Y.. T.. davalı bakanlığa ait araçta yolcu iken aracın tek taraflı olarak 13.06.2010 tarihinde yaptığı kazada vefat ettiğini ileri sürerek, davacı eş Semra için 70.000 TL, çocuklar Emirhan ve Hanife için ayrı ayrı 40.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini, birleştirilen Ankara 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/450 Esas sayılı dosyasında, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla eş Semra için 20.000 TL, çocuk Emirhan için 11.400 TL, çocuk H.. E.. için 17.800 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaların reddini istemiş, birleştirilen Ankara 11. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/12 Esas sayılı dosyasında, davalıların Ankara 3.İcra Müdürlüğünün
2010/17486 sayılı dosyası üzerinden müvekkili aleyhine toplam 164.813,16 TL maddi tazminatın tahsili için başlattıkları ilamsız icra takibinde müvekkili kurumun borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı kuruma ait aracın sürücüsünün kazada tam kusurlu olduğu, davacıların açtığı Ankara 10. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2011/731 Esas sayılı dosyasında dava dışı trafik sigortacısından toplam 150.000,00 TL maddi tazminatın tahsiline karar verildiği, anılan davanın menfi tespit istenilen icra takibinden sonra açılıp kesinleştiği, menfi tespit istemi talebinin yerinde olmadığı, dava dışı sigorta şirketi hakkında hükmolunan tazminatın faiziyle birlikte mahsubu ile davacı eş Semra’nın 20.003.96 TL, davacı çocuk Emirhan’ın 11.418,59 TL, davacı çocuk H..E.. 17.867,31 TL talep edebileceği gerekçesiyle asıl davada davacı eş Semra için 30.000,00 TL, çocuklar Emirhan ve H.. E.. için ayrı ayrı 25.000,00 TL manevi tazminatın, birleştirilen davada davacı eş Semra için 20.000 TL, Emirhan için 11.400 TL, H.. E.. için 17.800 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, davacı İ.. B.. tarafından açılan birleştirilen Ankara 11. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/12 Esas sayılı menfi tespit davasının reddine karar verilmiş; hüküm, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre asıl davada davacılar-birleştirilen davada davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2)Davacı S.. T.., eşi Yusuf’un vefat etmesi nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı talep etmiştir. Destekten yoksun kalma tazminatının hesaplanmasında, desteğin çalışma süresi, yaşam süresi, evlenme ihtimali, gelir artışının belirlenmesi ile desteğini yitirenin bakım süresi varsayıma dayalı olarak belirlenen hususlardır. Ancak davacı eşin evlenmesi gibi eylemli olarak bakım ihtiyacı son bulmuşsa, destekten yoksun kalma tazminatı evlenme tarihine kadar hesaplanır. Davacı eş Semra’nın 04.12.2013 tarihinde evlendiği anlaşıldığından ve evlilik tarihinde destek ihtiyacı sona ereceğinden davacı Semra’nın evlendiği tarih nazara alınarak destekten yoksun kalma tazminatının hesaplanması için hükmün bozulması gerekmiştir.
3)Bozma neden ve şekline göre asıl davada davalı-birleştirilen davada davacı İ.. B.. vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle asıl davada davacılar-birleştirilen davada davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle asıl davada davalı-birleştirilen davada davacı İ.. B.. vekilinin temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, aşağıda dökümü yazılı 51,30 TL kalan onama harcının temyiz eden davacı-davalılardan alınmasına 22.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.