MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, şua izni alacağı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ücreti alacağı ile nöbet parası alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 26.06.2000-22.03.2002 tarihleri arasında radyoloji teknikeri olarak çalıştığını, en son maaşının 525.00.TL olduğunu, işyerinde röntgen ve radyom ile iştigal eden kimselerin radyoaktif madde ile temas etmeleri sebebi ile yoğun risk altında bulunduklarını, davacının günde 5 saat çalışması gerekirken 9 saat çalıştığını, yıllık izni dışında 30 gün aralıksız kullandırılması gereken doz izninin kullandırılmadığını, 5.000.00 TL şu"a iznin,10.000.00.TL fazla mesai ücretinin, 1.000.00.TL genel tatil, hafta tatili ve ulusal bayram alacaklarının, 1.388,22 TL nöbet parası alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının alacaklarının zamanaşımına uğradığını, davacının günde 5 saat çalıştırıldığını, yıllık izinlerinin kullandırıldığını, hafta tatili ve ulusal bayramlarda yaptığı çalışmalarının karşılığının ödendiğini, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının davalı işyerinde 26.06.2000-22.03.2002 tarihleri arası Radyoloji teknikeri olarak çalıştığı,19.03.2002 tarihli dilekçe ile görevinden istifa ederek ayrıldığı, genel tatil ve nöbet ücreti taleplerinin reddine, şua ücretinin ve fazla mesai ücretinin kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalılar yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı dava dilekçesinde fazla mesai çalışma ücreti için bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi talep etmiştir. 4857 sayılı İş Kanunu 34. Maddesi uyarınca, fazla mesai ücreti de ücret gibi en yüksek mevduat faizine tabi olup, davacının talebine rağmen yasal faiz uygulanması hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/1. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasında yer alan; “Takdiren %70 belirlenen 1.453,13 TL fazla mesai ücretinin 21.06.2006 dava tarihinden itibaren yasal faizleri” bendinin çıkarılarak yerine,
“Takdiren %70 belirlenen 1.453,13 TL fazla mesai ücretinin 21.06.2006 dava tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi," bendinin yazılarak hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, fazla alınan 1.45 TL"nin davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalılara yükletilmesine, 18.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.