MAHKEMESİ : MANİSA 2. ASLİYE (TÜKETİCİ) HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen tazminat davasının reddine dair verilen karar hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; Bölge Adliye Mahkemesince kararın kesin olduğundan bahisle temyiz talebi reddedilmekle, bu kez davacı vekili ek kararı temyiz etmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalıdan 29.10.2014 tarihli adi yazılı sözleşme ile 60.000,00 TL peşin ödeme ile dubleks daire satın aldığını, inşaat bittiğinde dairenin çatı arası dubleks olduğunu öğrendiğini, sözleşme uyarınca geç teslim halinde kira bedeli ödeneceğinin kararlaştırıldığını ileri sürerek, meydana gelen bu ayıp nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalarak 10.000,00 TL zararın tahsilini istemiştir. Islah dilekçesiyle talebini 30.000. TL"ye yükseltmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
İlk derece Mahkemesince, davanın reddine karar verilmiş; karara karşı davacı istinaf başvurusunda bulunmuştur.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesince 17.10.2017 tarihli kararla, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; davacı vekilinin temyiz başvurusu üzerine 04.12.2017 tarihli ek kararla; 2017 yılı itibariyle temyiz sınırının 41.530,00 TL olduğu, dava değerinin 30.000,00 TL olup, karar tarihi itibarıyle temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından kararın kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle davacının temyiz talebinin miktar yönünden reddine karar verilmiştir.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesinin 04/12/2017 tarihli ek kararı süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesinin, davacının temyiz dilekçesinin miktar yönünden reddine ilişkin ek kararı yasaya uygun olduğundan bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenle ek kararın ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, kesin olmak üzere 10/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.