MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 369. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
Dava, iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, Mahkemenin 2001/27 Esas 2004/156 Karar sayılı dosyası ile davacının tespit edilen % 14 maluliyet oranına göre alması gereken gelir, sosyal yardım zammı ve tazminatları hesaplanarak davacıya ödenmesine karar verildiği, maluliyet oranında herhangi bir artışın olmadığı, davacının mükerrer tazminat talebinin yerinde görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerin incelenmesinden Yerel Mahkemenin davanın reddine dair gerekçesine esas 2001/27 Esas 2004/156 Karar sayılı dosyada davacının Kurumdan sürekli iş göremezliği nedeniyle gelir bağlanmasını talep ettiği ve Mahkemece sürekli iş göremezlik derecesinin % 14 olduğunun kabulüyle davanın kısmen kabulüne karar verildiği, eldeki davanın ise işverene karşı açılmış maddi tazminat davası olduğu anlaşılmıştır. Şu halde yukarıda bahsedilen gelir bağlanmasına ilişkin karar ve fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak vazgeçilen maddi tazminat talebine dair kısmi davanın (Mahkemenin 1997/73 Esas 2000/101 Karar sayılı dosyası) kesinleşmesi eldeki bu davanın reddini gerektirmeyeceğinden davacıda meydana gelen % 14 oranındaki sürekli iş göremezlik derecesinin kesinleştiği göz önünde bulundurularak davacının maddi zararının belirlenmesi ve belirlenen zarardan vazgeçilen kısmi davadaki tutar ile davacıya Kurumca bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin rücu edilebilir kısmının tenzil edilmesi suretiyle sonuca gidilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.09.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.