Boşanma Kararları - Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/5657 Esas 2019/12077 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5657
Karar No: 2019/12077

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/5657 Esas 2019/12077 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir karar özetlenmektedir. Davacı-davalı erkek tarafından açılan karşılıklı boşanma davası sonucunda mahkeme tarafından verilen hüküm, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmiştir. Mahkeme, davalı erkeğe eşini iffetsizlikle suçlamak vakıasının kusur yüklenmiş olduğunu belirtmiştir fakat kabul edilen ve gerçekleşen diğer vakıalara göre erkeğin yine de boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tamamen kusurlu olduğu anlaşılmıştır. Mahkeme, manevi tazminata hükmedilmesi için boşanmaya sebep olan olayların, tazminat talep eden tarafın kişilik haklarına saldırı niteliğinde olması gerektiğini hatırlatmıştır. Toplanan delillerden ve taraflara ait kusurluluk durumuna göre; davalı-davacı erkekten kaynaklanan ve davacı-davalı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eden bir maddi hadisenin varlığı kanıtlanmamıştır. Bu nedenle Mahkeme, Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi koşullarının gerçekleşmediği nazara alınmadan kadın yararına manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmamış ve bozmuştur. Kanun maddeleri: Türk Medeni Kan

2. Hukuk Dairesi 2019/5657 E. , 2019/12077 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI :...
DAVALI-DAVACI :...
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle ilk derece mahkemesince verilen karara karşı davalı-davacı erkek tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması sebebiyle bölge adliye mahkemesince, davalı erkeğe, istinaf edenin sıfatı gözetilmeksizin, aleyhine olacak şekilde eşini iffetsizlikle suçlamak vakıasının kusur yüklenmiş olduğu, erkeğe istinaf eden sıfatı gereğince bu eylemlerin kusur olarak yüklenemeyeceği, fakat kabul edilen ve gerçekleşen diğer vakıalara göre erkeğin yine de boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tamamen kusurlu olduğu anlaşılmakla davalı-davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Türk Medeni Kanunu"nun 174/2. maddesi gereğince manevi tazminata hükmedilmesi için boşanmaya sebep olan olayların, tazminat talep eden tarafın kişilik haklarına saldırı niteliğinde olması gerekir. Toplanan delillerden ve yukarıda 2. bentte açıklanan taraflara ait kusurluluk durumuna göre; davalı-davacı erkekten kaynaklanan ve davacı-davalı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eden maddi bir hadisenin varlığı kanıtlanmış değildir. Davalı-davacı erkeğin kabul edilen ve gerçekleşen kusurları manevi tazminatı gerektirmez. Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi koşullarının gerçekleşmediği nazara alınmadan kadın yararına manevi tazminata hükmedilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 10.12.2019 (Salı)