MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçu
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Yerel mahkemece hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar ... ve ..."ın, müşteki ..."a yönelik eylemleri nedeniyle gönüllü vazgeçme nedeniyle haklarında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ise de; sanıkların eylemlerinin hırsızlığa teşebbüs aşamasında kaldığı anlaşılmakla, aleyhe temyiz olmadığından, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında verilen “Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlara karşı, aynı Yasa"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264/1. maddesi uyarınca sanık ... müdafiinin yasa yolu merciinde yanılması, haklarını ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin 2. fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın bu suç bakımından incelenmeksizin İADESİNE,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanıklar hakkında, müştekiler ... ve ..."a yönelik hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından iki kez cezalandırılmaları talebiyle dava açıldığı; gerekçede iki ayrı müştekiye yönelik fillerin varlığı kabul edildiği halde, kurulan hükümlerde cezaların iki kez uygulanması gerektiğinin belirtilmemesi, mahallinde düzeltilebilir yazım eksikliği kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Birlikte suç işleyen sanıkların kendi sebep oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı, birlikte ortak sebep oldukları yargılama giderlerinden ise payları oranında sorumlu tutulmaları gerekirken, eşit olarak tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin, sanık ..."in ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK"nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin bölümü çıkartılarak, yerine “Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı; ortak yargılama giderlerinden eşit olarak sorumlu tutulmalarına” cümlesinin yazılması ve TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümlerden çıkarılarak yerine "Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanıklar hakkında uygulanmasına" cümlesinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
1-Sanık ... yönünden; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; 17.05.2016 tarihli karar duruşmasında Bolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda başka suçtan hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmayan sanığın duruşmada hazır bulundurulmayıp yokluğunda hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanık ... yönünden; UYAP"tan alınan nüfus kaydına göre, sanığın 30.12.2015 tarihinde öldüğünün belirtilmiş olması karşısında 5271 sayılı CMK"nın 223/8 ve TCK"nın 64/1. maddeleri uyarınca sanığın öldüğünün anlaşılması hâlinde kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde zorunlululuk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin ve sanık ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... yönünden diğer yönlerden incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 14.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.