MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tic.Mah.Sıf.)

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının, bozmaya uyularak, yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm davacılar vekilince temyiz edilmiş, 22.6.2018 tarihli ek karar ile davacılar vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiş, ek kararın temyizi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacılar vekili, davacı ... ile davalı arasında makine ekipman alımı için sözleşme yapıldığını, davalıya teminat senedi olarak 80.750 TL miktarlı bono verildiğini,diğer davacı ...’in ise borca kefil olduğunu, davacının sözleşme konusu borcuna karşılık olmak üzere davalıya 66.577,37 TL ödemede bulunduğunu, davalının yapılan bu ödemelere rağmen ... İcra Dairesinin 2015/177 E. sayılı dosyası ile icra takibi başlattığını ileri sürerek, icra takip tarihi itibarı ile davacıların ödemiş olduğu 66.577,37 TL’lik kısımdan borçlu olmadıklarının tespitine ve davalının %20 kötü niyet tazminatı ödemesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıların senetten doğan borçlarını ödemedikleri için haklarında ihtiyati haciz kararı alındığını ve kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile icra takibi başlatıldığını, haciz tutanağında davacı ...’in borcu 96.306,536 TL olarak kabul ettiğini ve ödeyeceğini taahhüt ettiğini ancak ödemediğini ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, taraflar arasında mal alım satım sözleşmesinin 19. maddesinde ödemelerin banka hesabına havale veya ... yoluyla yapılacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından davalı hesabına yapılan ödemelerin dava konusu bonoya karşılık yapıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne,kötüniyet tazminatının reddine karar verilmiş,hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiş,mahkemece temyiz nispi harç ve masrafların süresinde yatırılmadığı gerekçesiyle bu kez 22.06.2018 tarihli ek kararla davacılar vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiş,ek karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacılar vekili maktu harca tabi temyiz istemini süresinde yapmış ve harcı ikmal etmiş olmasına karşın mahkemece muhtıra ile temyiz nispi harç ve masrafının yatırılmasını içeren muhtıranın davacılar vekiline 07.06.2018 tarihinde tebliğ edilmesi ile 13.06.2018 tarihinde bu eksiklikte tamamlanmıştır.Mahkemece muhtıraya rağmen masraf ve maktu harca tabi iken nispi harç yatırılmadığı gerekçesiyle davacılar vekilinin temyiz isteğinin reddine karar verilmesi doğru olmamış, 22.06.2018 tarihli ek kararın kaldırılması gerekmiştir.
2-Dava devam ederken dava konusu bononun icra takibi sonucu tahsil edildiği ve böylece menfi tespit davasının istirdat davasına dönüştüğü,davacı vekilinin de 16.01.2018 tarihli celsede bu hususu ifade ettiği halde mahkemece menfi tespit kararı verilmekle yetinilip istirdada karar verilmemesi doğru olmamıştır.Ayrıca oluşa ve kabule göre de davalının bedelini tahsil ettiği bonoyu icraya koyduğu anlaşıldığından takibi kötüniyetli yaptığı kabul edilerek davacı lehine kötüniyet tazminatına karar verilmemesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bendde açıklanan nedenlerle mahkemenin 22.06.2018 tarihli ek kararının kaldırılmasına, (2) nolu bendde açıklanan nedenlerle hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacılara iadesine, 18/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.