Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme
Hüküm : Tüm sanıklar için ayrı ayrı olmak üzere; 5237 sayılı TCK’nın 220/6, 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, 5237 sayılı TCK’nın
62, 53, 58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık ..."nun temyiz talebinin incelenmesinde;
İlk Derece Mahkemesince silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan verilen mahkumiyet kararının sanığa 10.12.2015 tarihinde tefhim edildiği, CMUK"un 310. maddesi gereğince bir haftalık temyiz süresi içinde sanığın hakkındaki kararı temyiz etmediği, mahkumiyet kararının 18.12.2015 tarihinde mahkemece kesinleştirildiği ve sanığın 28.10.2019 tarihinde 7188 sayılı Kanundan dolayı dosyayı temyiz ettiğini bildiren dilekçe sunmuş olduğu anlaşılmakla, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun hükümlerinin yasal süresi içinde temyiz hakkını kullanmayan sanığa ek bir temyiz imkanı sağlamadığı ve verilen hüküm yönünden bir yenilik veya değişiklik de getirmediğinden CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE,
II-Sanıklar ... ve ... yönünden verilen kararların incelenmesinde;
Sanık ... hakkında terör örgütünün propagandasını yapma suçundan açılan kamu davası sonucu kurulan mahkumiyet hükmünün Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 19.04.2013 tarih, 2011/7068 Esas ve 2013/6248 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmiş olmasına rağmen, bozma sonrası bu suç ile ilgili olarak herhangi bir karar verilmediği anlaşılmakla, sanık hakkında anılan suç ile ilgili olarak zamanaşımı süresi içerisinde her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak, yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasıfları tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... ile sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanıklar hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan kurulan hükümlerde, TCK"nın 220. maddesine yollama yapan 314/3. maddesinin gösterilmemesi,
2-Tayin edilen temel cezadan 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun 5. maddesi uyarınca artırım yapılırken 3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası uyarınca artırım yapıldığının belirtilmesi gerektiği gözetilmeden uygulama maddesinin yalnızca 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesiyle yetinilmesi,
3-TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerin birinci fıkralarından "5237 sayılı Türk Ceza Kanunun 220/6." ibaresinin çıkarılarak yerine "5237 sayılı Türk Ceza Kanunun 314/3 ve 220/6" ibaresinin, hükümlerin üçüncü fıkralarından “3713 sayılı TMK"nın 5. maddesi gereğince” ibaresinin çıkarılarak yerine "3713 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1. fıkrası gereğince” ibaresi eklenmesi ve hükümlerin altıncı fıkralarının bütünüyle çıkarılarak yerine, "Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.