MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümle temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve
kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Mala zarar verme suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine
göre verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri
uyarınca sanık Fuat Ulcay"ın tebliğnameye uygun olarak , TEMYİZ İSTEĞİNİN
REDDİNE,
B-Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe
içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hırsızlık eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin
ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma
sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz
denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin
tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi
hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1-Sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 142/2-d ve 143. maddelerine göre
belirlenen 4 yıl hapis cezası üzerinden, aynı Yasanın 62/1. maddesiyle 1/6 oranında
indirim yapılırken 3 yıl 4 ay yerine 3 yıl 6 ay olarak fazla ceza tayini,
2-Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının
infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan
yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet,
vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen
sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde uygulama
yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde
görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden
yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla
CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCY.nın 142/2-d
maddesi uyarınca belirlenen 3 yıl hapis cezası üzerinden aynı Yasanın 143/1. maddesiyle
1/3 oranında artırım yapılarak 4 yıl; anılan Yasanın 62/1. maddesiyle 1/6 onanında indirim
ile sonuç olarak 3 yıl 4 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve yine hüküm fıkrasından
TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın, 5237
sayılı TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya
kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına,
aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve
kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında
uygulanmamasına,” cümlesi yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun
bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.05.2015 tarihinde oybirliğiyle
karar verildi.