22. Hukuk Dairesi 2015/17720 E. , 2015/21509 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin başka bir işçi ile yaşanan olaydan dolayı haksız ve hukuka aykırı olarak feshedildiğini, bu sebeple, dört aylık işe başlatmama tazminatı ve sekiz aylık brüt ücreti tutarında tazminat istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, davacının iş sözleşmesini, davacının başka bir işçi ile tartışması ve ona saldırması sebebiyle, 4857 sayılı İş Kanunu"nun madde 25/2-d. bendine göre haklı sebebe dayanarak feshettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere dayanılarak, açılan davanın ispatlanamadığından reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında, iş sözleşmesinin, işçinin işverenin başka bir işçisine sataşması sebebi ile haklı sebeple feshedilip edilmediği ve işverenin eşit davranma borcuna aykırı davranıp davranmadığı noktaları uyuşmazlık konusu olup, kanuni dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 5., 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun"un 25/II-d maddesine göre, işçinin işverene yahut onun ailesi üyelerinden birine yahut işverenin başka bir işçisine sataşması, haklı fesih sebebi sayılmıştır.
Ayrıca, 4857 sayılı Kanun"un sistematiğinde eşit davranma borcu, işverenin genel anlamda borçları arasında yerini almıştır. Eşit davranma ilkesi tüm hukuk alanında geçerli olup, iş hukuku bakımından işverene, işyerinde çalışan işçiler arasında haklı ve objektif bir sebep olmadıkça farklı davranmama borcu yüklemektedir. Bu bakımdan işverenin yönetim hakkı sınırlandırılmış durumdadır. Başka bir ifadeyle işverenin ayrım yapma yasağı, iş ./..
yerinde çalışan işçiler arasında keyfi biçimde ayrım yapılmasını yasaklamaktadır. Bununla birlikte eşit davranma borcu tüm işçilerin hiçbir farklılık gözetilmeksizin aynı duruma getirilmesini gerektirmeyip eşit durumdaki işçilerin farklı işleme tabi tutulmasını önlemeyi amaç edinmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, ameliyathanenin işleyişiyle ilgili davacı ve işverenin dava dışı diğer işçisi arasında sorun yaşanmış, sonrasında da karşılıklı olarak birbirlerine saldırdıkları dosya kapsamıyla sabit olmasına göre, işverence eşit işlem borcuna aykırı olarak sadece davacının iş sözleşmesinin feshedilmesi hatalı olduğundan, kavgaya kimin sebebiyet verdiği belli olmadığı halde eşit durumdaki işçiler arasında farklı uygulama yapılması işveren feshini haksız hale getirir. Bu sebeple işçinin işe iadesi yerine, davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun"un 5.,18. ve devamı maddeleri uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-İşverence yapılan FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3-Davacının kanuni sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının fesih sebebi ve kıdemi dikkate alınarak dört aylık ücreti olarak belirlenmesine,
4-Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar doğmuş bulunan en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine, davacının işe başlatılması halinde varsa ödenen ihbar ve kıdem tazminatının bu alacaktan mahsubuna,
5-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6-Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 593,20 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak, 22.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.