Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2020/1047 Esas 2021/1124 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2020/1047
Karar No : 2021/1124


TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Güvenlik Koruma ve Eğitim Hizm. Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onuncu Dairesinin 19/12/2019 tarih ve E:2015/3042, K:2019/10646 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 08/02/2015 tarih ve 29261 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Kamu İhale Kanunu'na Göre İhale Edilen Personel Çalıştırılmasına Dayalı Hizmet Alımları Kapsamında İstihdam Edilen İşçilerin Kıdem Tazminatlarının Ödenmesi Hakkında Yönetmelik'in Geçici 1. maddesinin 2. fıkrasında yer alan "işçilere ödenmez" ibaresinin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onuncu Dairesinin 19/12/2019 tarih ve E:2015/3042, K:2019/10646 sayılı kararıyla;
Davalı idarenin usule ilişkin itirazları yerinde görülmeyerek;
Sosyal hukuk devleti olmanın gereklerine uygun olarak; alt işveren işçilerinin iş mevzuatından kaynaklanan haklarını kullanmalarını sağlayan, hak kayıplarını ortadan kaldıran, ücretlerini garantiye alan, kamu kurum ve kuruluşları tarafından yapılan alt işveren sözleşmeleri ile uygulamalarının iş mevzuatına uygunluğunu sağlayan, alt işverenlik ilişkisinin kanuni sınırlar içinde özellikle kamu kesiminde daha sınırlı fakat işlevsel olarak kullanılmasına imkan sağlayan ve asıl işverenler için ciddi mali külfetin ortadan kaldırılması gibi nedenlerle 11/09/2014 tarih ve 29116 mükerrer sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6552 sayılı İş Kanunu ile Bazı Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması ile Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılmasına Dair Kanun'un 8. maddesiyle, 4857 sayılı İş Kanunu'nun "Bazı kamu kurum ve kuruluşlarında çalışanların kıdem tazminatı" başlıklı 112. maddesinde kıdem tazminatı konusunda değişiklikler yapıldığı;
Dava konusu uyuşmazlığın, anılan Kanun hükmündeki değişikliğin hangi tarihten itibaren uygulanacağından kaynaklandığı;
Kanun hükümlerinin ancak yürürlük tarihlerinden itibaren uygulanabileceği, 11/09/2014 tarih ve 29116 mükerrer sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6552 sayılı Kanun'un 145. maddesinin (g) bendinde; "Diğer hükümleri yayımı tarihinde, yürürlüğe girer." hükmüne yer verildiği ve anılan Kanun'un 8. maddesinin de bu kapsamda olduğu, bu haliyle 11/09/2014 tarihinde yürürlüğe girdiği;
Hukuk devletinin gereği olan hukuk güvenliği ilkesinin, hukuk normlarının öngörülebilir olmasını, bireylerin tüm eylem ve işlemlerinde idareye güven duyabilmesini, idarenin de tüm işlemlerinde bu güven duygusunu zedeleyici yöntemlerden kaçınmasını gerekli kıldığı;
Hukuk devletinin gereği olan hukuk güvenliğini sağlama yükümlülüğünün, kural olarak kanunların geriye yürütülmemesini gerektirdiği;
Anayasa Mahkemesinin 20/12/2018 tarih ve E:2016/181, K:2018/16 sayılı kararında; hukuk devletinde güven ve istikrarın korunabilmesi için kural olarak kanunların, yürürlüğe girdiği tarihten sonraki olaylara uygulanacağı, kanunların geriye yürümezliği ilkesi uyarınca kanunların kamu yararının ve kamu düzeninin gerektirmesi, kazanılmış hakların korunması, mali haklarda iyileştirme gibi bazı istisnai durumlar dışında ilke olarak yürürlük tarihinden sonraki olay, işlem ve eylemlere uygulanmak üzere çıkarıldığının belirtildiği;
Bu durumda, kanun koyucu tarafından 4857 sayılı Kanun'da yapılan değişikliklerin, Kanun'un yürürlüğe girdiği tarihten itibaren hüküm ve sonuç doğuracağından dava konusu Yönetmelik maddesiyle kıdem tazminatında Kanun'un yürürlülük tarihinin esas alınması ve bu tarihten önce sözleşmesi feshedilen işçilere dava konusu bu Yönetmelik kapsamında kıdem tazminatı ödenmemesi yönündeki düzenlemede hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, dava konusu düzenleme ile 6552 sayılı Kanun'dan önce sözleşmesi feshedilen işçinin korumasız bırakıldığı, bu tarihten önce sözleşmesi bulunan alt işverenlerin de kıdem tazminatı ödemesi söz konusu olacağından zor durumda kalacakları, düzenlemenin eşit davranma ilkesine aykırı ve ayrımcı bir uygulama olduğu, ödemenin belli bir tarihe bağlanmasının mevcut haksızlıkları ortadan kaldırmayacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, Danıştay Onuncu Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:
Üyeler …, … ve …'in, davacı şirketin, 6552 sayılı Kanun'un 8. maddesinin yürürlüğe girdiği 11/09/2014 tarihinden önce sözleşmesi feshedilen ve kendisinden kıdem tazminatı talep eden bir işçisi olduğuna ilişkin bir iddiası bulunmadığı, düzenlemenin hukuka aykırı olduğu yönünde genel ve soyut iddialarda bulunmakla yetinildiği, bu nedenle davacının dava açmakta hukuken korunması gereken meşru bir menfaatinin ve dolayısıyla dava açma ehliyetinin bulunmadığı yönündeki oylarına karşılık; alt işveren olarak iş sözleşmesi akdeden davacının, kıdem tazminatından kimin sorumlu olacağına ve tazminatın ödenmesine ilişkin hususları içeren dava konusu Yönetmeliğin iptalini istemekte ehliyetli olduğuna oyçokluğu ile karar verilerek, işin esasına geçildi:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin Danıştay Onuncu Dairesinin temyize konu 19/12/2019 tarih ve E:2015/3042, K:2019/10646 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kullanılmayan ...-TL yürütmeyi durdurma harcının istemi halinde davacıya iadesine,
4. Kesin olarak, 02/06/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.