İcra Kararları - Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/964 Esas 2020/800 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/964
Karar No: 2020/800

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/964 Esas 2020/800 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir davada verilen kararın temyiz edilebilirliğine karar verirken, kesinlik sınırının 41.530 TL olduğunu belirtir. Bu sınıra uygun olmayan davalar temyiz edilemez. Bu davadaki temyiz edilen miktarlar da bu sınırın altında kaldığı için, davacının temyiz dilekçesi reddedilir ve kararın bir örneği Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesine gönderilir. Mahkeme kararına göre, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a ve 362/2. maddelerine göre, temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da kabul edilmeyen bölümlerin miktar veya değerinin 41.530,00 TL'yi geçmemesi gerekmektedir. Ek olarak, 2330 sayılı Kanun'dan kaynaklanan rücuen tazminat istenebileceği belirtilmektedir.

4. Hukuk Dairesi 2018/964 E. , 2020/800 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Malazgirt Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... Durdu tarafından, davalı ... aleyhine 15/10/2015 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanun"dan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/07/2017 günlü karara karşı davacı vekilinin ve davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nun 353/1-b-2 bendi gereğince kabulüne, Malazgirt Asliye Hukuk Mahkemesinin 06/07/2017 tarih ve 2015/226 esas, 2017/133 sayılı kararının kaldırılmasına ve düzeltilerek yeniden hüküm kurulmasına dair verilen 28/11/2017 günlü Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi kararının Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL’dir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 41.530,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Temyize konu edilen miktarlar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp davacının temyiz dilekçesinin HMK’nun 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine 24/02/2020 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.