MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 1) Sanık ... hakkında; TCK"nın 157/1, 52 ve 53. maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 100 TL adli para cezası ile mahkumiyet
2) Sanık ... hakkında; TCK"nın 157/1, 52 ve 53. ve 58. maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 100 TL adli para cezası ile mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."in olay tarihinde daha önceden tanığı katılanı arayarak elinde satılık araç bulunduğunu ve bu aracı kendisine 2.700,00 TL"ye satabileceğini söylemesi üzerine katılanın yanına arkadaşı olan tanık ...."yı alıp, aynı gün Gördes ilçesine geldiği, sanık ile katılanın Adnan Menderes mahallesi üzerinde buluştukları, konuşma esnasında diğer sanık ..."nun kendisini ....olarak tanıttığı, sanıklar ile katılanın aracın satın alınması hususunda anlaşmaları üzerine katılanın sanık ..."ye 2.500,00 TL para verdiği, daha sonra Ali"nin olay yerinden ayrıldığı, bir müddet sonrada diğer sanık ..."ın aracın kontak anahtarını alarak aracı terk ettiği, böylece sanıkların üzerlerine atılı hileli davranışlar ile bir kimseyi aldatıp kendilerine yarar sağladıkları sanığın çelişkili ifadeleri, katılan beyanı, tanık anlatımları, teşhis tutanağı ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, mahkemenin suç vasfına ve sübuta yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
A) Sanık ... hakkında yapılan incelemede; UYAP"tan alınan nüfus kayıt örneğine göre sanığın, hüküm tarihinden sonra 06/07/2015 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, sanığın hukuki durumunun buna göre tayininde zorunluluk bulunması,
B) Sanık ... hakkında yapılan incelemede; sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Kabule göre de, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320. sayılı Kanun"un 6723. sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.