MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanıklar ..., ..., ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından, sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından, sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler açısından, sanıklar ..., ..., ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde 5237 sayılı TCK’nun 116/2-4 sebebiyle belirlenen 1 yıl 6 hapis cezasından aynı Yasa’nın 119/1-c maddesi gereğince bir kat arttırım yapılırken 2 yıl 12 ay yerine 3 yıl olarak cezanın belirlenmesi, aynı Yasa’nın 62. maddesi gereğince sonuç ceza değişmediğinden, T.C. Anayasa Mahkemesinin hükümlerden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK"nun 151/1. maddesinde öngörülen seçenek yaptırımlardan hapis cezası seçildiği halde, hapis cezasının yeniden para cezasına çevrilerek TCK"nun 50/2. maddesine aykırı şekilde uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanıklar ..., ..., ile sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 15.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.