BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde grafiker olarak çalıştığını, hiçbir sebep gösterilmeksizin işten çıkarıldığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil, fazla mesai ve asgari geçim indirimi alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ücretlerinin tamamının banka hesabına yatırıldığını, fazla mesai yapılmadığını, resmi bayramlarda çalışılmadığını, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, iş akdinin davalı işverence kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandıracak şekilde sona erdirildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından, davalı vekilinin fazla mesai alacağına ilişkin istinaf talebinin kabulüne karar verilerek, ... 7. İş mahkemesinin 11.08.2016 tarih ve 2014/653 E., 2016/314 K. sayılı kararında yer alan " Net 11.818,85 TL Fazla mesai ücretinin 100 TL"sinin faizsiz, kalanın ıslah tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine" şeklindeki hükmün KALDIRILMASINA, diğer istinaf sebepleri yerinde görülmediğinden reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, yasal süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davacı davalı işyerinde fazla mesai yaptığını karşılığı ücreti alamadığını iddia etmekte, davalı işveren ise davacı işçinin fazla mesai yapmadığını savunmaktadır.
İlk Derece Mahkemesince davacı tanıklarının anlatımlarından yola çıkılarak davacı işçinin davalı işyerinde 09:00-18:30 arasında 1 saat ara dinlenme ile 8,5 saat çalıştığı ve haftanın 5 gününde 42,5 saat, 18:30’dan sonra günde ortalama 2 saat fazla mesai yaptığı ve haftalık çalışmasının 52,5 saat olduğu, ayda ortalama 2 cumartesi günü yaptığı 4 saatlik çalışmanın eklenmesiyle haftalık çalışmasının 56,5 saat olduğu, haftalık 45 saati aşan 11,5 saatlik çalışmasının fazla mesai olduğu kabul edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesince ise tanıkların günde 9 saat ve haftanın 5 günü çalıştıklarını beyan ettikleri, cumartesi ve pazar günleri çalışılmadığı kabul edilerek davacının fazla mesai yaptığını ispatlayamadığı sonucuna ulaşılmıştır.
İlk Derece Mahkemesinin hükme esas alınan davacı tanığı ... aynı davalıya karşı benzer iddialar ile dava açmış bu nedenle davalı ile husumeti bulunan birisidir. Bu tanığın beyanına son derece ihtiyatla yaklaşılmalıdır. Cumartesi çalışması diğer iki davacı tanığı ve davalı tanıklarınca doğrulanmamıştır. Ayrıca davacı dava dilekçesinde normal çalışma süresinin haftanın beş günü 09:00-18:30 saatleri arasında olduğunu ve cumartesi ve pazar günleri çalışılmadığını belirtmiştir.
Diğer taraftan davacı davacı tanığı ...’ın aynı işverene karşı açtığı davada haftalık 10 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesai alacağına hükmedilmiştir. Bunun yanında davalı tanığı Olcay pek nadir fazla mesai yapıldığını beyan etmiştir.
Buna göre davacı işçinin davalı işyerinde 09:00-18:30 arasında 1 saat ara dinlenme ile 8,5 saat çalıştığı ve haftanın 5 gününde 42,5 saat, 18:30’dan sonra günde ortalama 2 saat fazla mesai yaptığı ve haftalık çalışmasının 52,5 saat olduğu, haftada 7,5 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesainin hesaplanıp hüküm altına alınması gerekirken Bölge Adliye Mahkemesi tarafından davacının fazla mesai iddiasını ispatlayamadığı yönündeki yerinde olmayan gerekçe ile tümden reddi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.