MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükme karşı süresi içinde davacı ve davalı ... vekili tarafından istinaf kanun yoluna müracaat etmesi üzerine, bölge adliye mahkemesince taraf vekillerinin istinaf başvurularının reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü :

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; hukuka aykırı biçimde elektrik tüketim faturalarına yansıtılarak talep ve tahsil edilen kayıp kaçak bedellerinin, dava tarihinden geriye on yıllık sürede ve belli bir oran takip edilmeksizin yapılan kesintilerin tespit ve hesabının ancak bilirkişi incelemesi ile ortaya çıkabileceği nazara alınarak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 107/1 hükmü uyarınca miktarı ve değeri tahkikat sonucu tam ve kesin olarak belirlenmek suretiyle dava tarihinden itibaren 3095 s. K. m.2/2 uyarınca işleyecek ticarî faizi ile birlikte davalı taraftan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; 6719 sayılı yasa ile 6446 sayılı yasada yapılan değişiklikler nedeniyle konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı ve davalı ... tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince, tarafların istinaf başvurularının ayrı ayrı reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Bölge adliye mahkemesince , hükmün 1. fıkrasında "" Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 19/04/2018 tarih, 2015/80 E.-2018/403 K.sayılı kararı "" yazılması gerekirken maddi hata sonucu "" Eskişehir Ticaret Mahkemesinin, 25/05/2017 tarih, 2015/1379 E.- 2017/466 K.sayılı kararı "" yazılmış olması doğru değildir. Bu hususun düzeltilmesi HMK"nın 370. maddesinin 2. ve 3. fıkralarına göre yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan "Eskişehir Ticaret Mahkemesinin, 25/05/2017 tarih, 2015/1379 E.- 2017/466 K.sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, taraf vekillerinin istinaf başvurularının ESASTAN REDDİNE," ifadesinin çıkarılarak yerine; " Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 19/04/2018 tarih, 2015/80 E.-2018/403 K.sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, taraf vekillerinin istinaf başvurularının ESASTAN REDDİNE, " ifadesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nun 370/2 ve 3. maddeleri uyarınca, düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 17/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.