MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı dilekçesinde özetle; kiracı davalı aleyhine ... İcra Müdürlüğünün 2012/22391 Esas sayılı dosyasıyla Mart ve Ekim aylarına ilişkin 3.000.-TL, Ocak ve Şubat aylarına ilişkin 100,00.-TL ve apartman sakinleri tarafından karşılanan 300,00.-TL aidat harici masrafların tahsiline ilişkin icra takibi başlatıldığını, itiraz nedeniyle takibin durduğunu, itirazının iptaline, % 20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne, davalının .... İcra Müdürlüğünün 2012/22391 Esas sayılı dosyasında yapmış olduğu itirazının iptaline, takibin devamına, 3.400,00.-TL"nin % 20"si oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, site aidat giderinin kiracıdan tahsili talebinden ibarettir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 22. maddesi uyarınca, kat malikinin payına düşecek gider ve avans borcu ile gecikme tazminatından, bağımsız bölümlerin birinde kira akdine, oturma hakkına veya başka bir sebebe dayanarak devamlı bir şekilde faydalananlar da müştereken ve müteselsilen sorumludur. Ancak kiracının sorumluluğu ödemekle yükümlü olduğu kira miktarı ile sınırlı olup, yaptığı ödeme kira borcundan düşülür. Kanunun bu hükmüne göre ortak gider ve aidat borcundan kural olarak kat maliki sorumludur. Kiracı ise kat maliki ile birlikte söz konusu borçlardan kira miktarı kadar her ay için müteselsil sorumlu bulunmaktadır.
1) Kiracı, kat maliki ile birlikte apartman aidat borcundan kira miktarı kadar sorumlu olduğundan öncelikle kat malikinin davaya dahil edilerek taraf teşkilinin sağlanması gerekir.
2) Davalı kira sözleşmesini 01.03.2012 tarihinde fesih ettiğini, taşınmazda boşanma aşamasındaki eşinin oturduğunu ileri sürmüştür. Mahkemece kira sözleşmesinin geçerli bir fesih ile fesih edilip edilmediğinin araştırılmaması, ayrıca aidat dönemlerine ilişkin taşınmazın kimin tarafından kullanıldığının tespit edilmemesi doğru görülmemiştir.
3) Mahkeme tarafından hükme esas alınan bilirkişi raporunda aidat borcunun 3.350,00.-TL olduğu belirtilmesine rağmen, mahkemece hükme esas alınan rapor miktarından farklı miktar üzerinden 3.400,00.-TL üzerinden davanın kabulüne karar verilmesi bu durumunda gerekçelendirilmemesi isabetsizdir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"na 6217 sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK"nın 428. maddesi uyarınca hükmün 1. maddede açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 17/01/2018 günü oy birliği ile karar verildi.