MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Şikayet

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın kabulüne dair kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemiz"in 16.12.2015 gün ve 2015/20220 Esas, 2015/22601 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmişti. Davalı vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:



KARAR

Alacaklı vekili, borçlu aleyhine başlatılan ilama dayalı takipte, dosyaya eksik ödeme yapıldığını, buna rağmen İcra Müdürlüğünce dosyanın infazen işlemden kaldırıldığını ve daha sonra harca ilişkin gönderilen muhtıradaki bakiye borcun ödenmesi nedeniyle borçlunun dosyadaki hacizlerin kaldırılmasına ilişkin talebinin kabul edildiğini, anılan işlemin iptalini ve bakiye borcun hesaplanmasını talep etmiştir.
Mahkemece 07.03.2014 havale tarihli bilirkişi raporu esas alınarak; 06.01.2012 tarihi itibariyle, 7.068,93 TL tahsil harcı, 11.926,30 TL bakiye dosya alacağı olmak üzere toplam bakiye dosya borcunun 18.995,23 TL olduğunun tespitine karar verilmiş, hüküm, borçlu vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 2015/20220 esas, 2015/22601 karar ve 16.12.2015 tarihli ilamı ile sair temyiz itirazları reddedildikten sonra; hükme esas alınan 07.03.2014 havale tarihli bilirkişi raporunda, borçlu tarafından 19.02.2014 tarihinde ödenen 3.372,40 TL tahsil harcının dosya hesabında dikkate alınmadığı gerekçesiyle bozulmuştur.
Borçlunun karar düzeltme istemi üzerine dosya yeniden incelendi.
Sair karar düzeltme itirazları yerinde değil ise de;
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 100 (818 sayılı B.K"nun 84.) maddesinde kısmi ödemelerin öncelikle faizden ve masraftan mahsup edileceği hükmüne yer verilmiştir. Başka bir anlatımla kısmi ödemelerin öncelikle fer"i alacaklardan mahsup edileceği kuralı bulunmaktadır.
Somut olayda; alacaklı vekilince dosyada bakiye alacak kaldığı iddia edilmekte, borçlu ise dosya borcunun tamamen infaz edilmiş olması nedeniyle İcra Müdürlüğü"nce tarafına "ilamın icrası belgesi " verildiğini, alacaklı vekilince 7 günlük yasal sürede iş bu belgeye sadece tahsil harcı yönünden itiraz edildiğini, aradan 2 yıl geçtikten sonra bakiye alacak talebinde bulunulamayacağını savunmaktadır. Bu halde, taraflar arasında bakiye alacak yönünden ihtilaf bulunduğu kuşkusuzdur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; sadece bakiye harç yönünden hesaplama yapılmış, dosya borcu yönünden BK. nun 100 maddesi hükmüne uygun bir hesaplama yapılmaksızın dosya borcunun 18.995,23 TL olduğu kabul edilmiş ise de iş bu hesaplama denetime elverişli değildir.
Mahkemece, ödeme tarihleri itibariyle dayanak ilamda belirlenen asıl alacak kalemlerine işleyen faiz miktarı da belirlendikten sonra toplam alacak miktarının hesaplanması, ödemelerin hesaplanan miktarı karşılamadığının belirlenmesi durumunda kısmi ödeme olduğunun kabulü ile TBK.nun 100 (818 sayılı B.K’nun 84.) maddesi uyarınca İİK"nun 33. maddesi kapsamında kalan bu kısmi ödemenin öncelikle faiz ve masraflardan, mahsup edilerek dosya borcunun belirlenmesi için ek bilirkişi raporu alınmak suretiyle sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde ve eksik inceleme ile karar verilmesi doğru olmamıştır. Bu nedenle borçlu vekilinin karar düzeltme isteminin bu yöne ilişkin olarak kabulü ile önceki bozma ilamına bu hususun ek bozma sebebi olarak eklenmesine karar vermek gerekmiştir.
Öte yandan, Mahkemece yapılacak hesaplamada karar düzeltme isteminin sadece borçlu tarafından yapıldığı gözetilerek, yapılacak hesaplama sonucuna göre verilecek kararın buna göre değerlendirilmesi gerektiği de kuşkusuzdur.
SONUÇ: Borçlunun karar düzeltme isteminin kısmen kabulü ile Dairemizin 2015/20220 esas, 2015/22601 karar ve 16.12.2015 tarihli bozma kararına yukarıda açıklanan nedenlerin de bozma sebebi olarak eklenmesi suretiyle BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine 23.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.