Danıştay 3. Daire 2017/3888 Esas 2021/2637 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2017/3888
Karar No : 2021/2637

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusunu sonuçlandıran … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, ... Nakliye ve Vinç Hizmetleri Mühendislik İnşaat Sanayi Ticaret Limited Şirketi'nin 2010 yılının Şubat ila Ekim dönemlerine ilişkin muhtelif vergi borçlarının tahsili amacıyla kanuni temsilcisi sıfatıyla düzenlenen … tarih ve … takip numaralı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davaya konu ödeme emri içeriği borcun asıl borçlu şirketten tahsil olanağının bulunmadığını ortaya koyan bilgi ve belgelerin 30/12/2015 tarihli ara karar ile istenilmesi üzerine davalı idarece gönderilen bilgi ve belgelerden, tapu kadastro bilgi sorgulaması, taşıt sorgulaması, deniz taşıtları sorgulaması, haciz varakaları ve ... Bankası nezdinde yapılan araştırmalar bulunduğu, belirtilen kurumların dışında kalan diğer kuruluşları da içeren mal varlığı araştırmalarının yapılmadığı, dolayısıyla tüzel kişilik hakkında, kamu alacağının tahsil edilemeyeceğini ortaya koyan yeterli mal varlığı araştırmasının tevsik edilemediği, şirketten tahsil imkansızlığı ispat edilemeyen kamu alacağıyla ilgili olarak davacı adına düzenlenen dava konusu ödeme emrinde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle ödeme emri iptal edilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu ödeme emirlerinin, ... Nakliye ve Vinç Hizmetleri Mühendislik İnşaat Sanayi Ticaret Limited Şirketi'nin 2010 yılının Şubat ila Ağustos dönemlerine ilişkin katma değer vergisi ile gecikme faizi, 2010 yılının Haziran dönemine ilişkin vergi ziyaı cezasının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla düzenlendiği, davacının 24/03/2010 tarihli hisse devri sözleşmesiyle şirket ortaklığından ve kanuni temsilcilikten ayrılan davacının 2010 yılının Mayıs ila Ağustos dönemlerine ilişkin borçtan kanuni temsilci sıfatıyla sorumlu tutulmasına olanak bulunmadığı, 2010 yılının Şubat ila Nisan dönemlerine ilişkin borcun ise 27/12/2012 tarihinde kanuni süresinden sonra verilen beyannameden kaynaklandığından bu borçtan da sorumlu olamayacağı gerekçesiyle ödeme emrinde hukuka uygunluk görülmediğinden istinaf başvurusu belirtilen gerekçeyle reddedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davanın süresinde açılmadığı, asıl borçlu şirketten tahsilinin mümkün olmadığı anlaşılan kamu alacaklarının takip ve tahsili amacıyla, kanuni temsilci sıfatıyla düzenlenen dava konusu ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Şirket müdürlüğü ve ortaklıkdan 24/03/2010 tarihinde hissesini devrederek ayrıldığı ve 11/08/2010 tarihinde Ticaret Sicil Gazetinde ilan edildiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Davacının, kanuni temsilcisi olduğu ... Nakliye ve Vinç Hizmetleri Mühendislik İnşaat Sanayi Ticaret Limited Şirketi'nden alınamayan kamu alacağının tahsili için davacı adına düzenlenen ödeme emrini asıl borçlu şirket hakkında yapılan mal varlığı araştırmasının yetersiz olması nedeniyle şirketten tahsil imkansızlığı ispat edilemediği gerekçesiyle iptal eden Vergi Mahkemesi kararına yöneltilen istinaf isteminin Vergi Dava Dairesince, borçtan kanuni temsilci sıfatıyla sorumlu tutulmasına olanak bulunmadığı gerekçesiyle reddedildiği anlaşılmaktadır.

İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle değişik 45. maddesinin 2. fıkrasında, istinafın temyizin şekil ve usullerine tabi olduğu, 3. fıkrasında, bölge idare mahkemesinin, yaptığı inceleme sonunda ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf başvurusunun reddine karar vereceği, karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak aynı kararı vereceği, 4. fıkrasında, bölge idare mahkemesinin, ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulmadığı takdirde istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına karar vereceği, bu hâlde bölge idare mahkemesinin işin esası hakkında yeniden bir karar vereceği kurala bağlanmıştır.
2577 sayılı Kanunun yine 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik 49. maddesinin 1. fıkrasında ise temyiz incelemesi sonunda Danıştay'ın; kararı hukuka uygun bulursa onayacağı, kararın sonucu hukuka uygun olmakla birlikte gösterilen gerekçeyi doğru bulmaz veya eksik bulursa, kararı, gerekçesini değiştirerek onayacağı hüküm altına alınmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı Kanun'un, istinafın, temyizin şekil ve usullerine tabi olduğu yolundaki düzenlemesini içeren 45. maddesinin 2. fıkrasının, istinaf başvurusuna konu olacak kararlara karşı yapılan kanun yolu başvurularında dilekçelerdeki hitap ve istekle bağlı kalınmaksızın dosyaların bölge idare mahkemelerine gönderileceği kuralına dair cümleyle tamamlanması ve fıkrada Kanun'un "Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar" başlıklı 49. maddesine herhangi bir atıfta bulunulmamış olması karşısında, istinafın temyizin şekil ve usullerine tabi olacağı yolundaki kuralın, istinaf dilekçeleri ve bu dilekçeler üzerine Kanun'un 48. maddesine göre bölge idare mahkemelerince yapılacak işlemlerle ilgili olarak getirilmiş olduğunun kabulü gerekir. Başka bir ifadeyle, değinilen bu kuralın, Danıştay'ın temyiz incelemesi sonunda verdiği kararlarla ilgili 2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin, istinaf incelemesi üzerine verilecek kararlar için de uygulama imkanı getirdiğinden söz edilemez.
Nitekim, istinaf başvuruları üzerine bölge idare mahkemelerince verilecek kararlara ilişkin 45. madde düzenlemesi ile temyiz incelemesi üzerine Danıştay tarafından verilecek kararlara ilişkin 49. madde düzenlemesi, 2577 sayılı Kanunda 6545 sayılı Kanunla eş zamanlı getirilmiş değişiklikler olup, Yasa koyucu tarafından 49. maddede, temyiz incelemesi üzerine verilecek onama ve bozma kararları bentler halinde ayrıntılı biçimde belirtilmişken, aynı Kanun'un 45. maddesinin 3. ve 4. fıkralarında istinaf başvuruları üzerine verilecek kararla ilgili olarak 49. maddeden farklı terimler ve usuller getirilmiş olması yukarıdaki görüşü doğrular mahiyettedir.
Belirtilen nedenlerle, yaptığı inceleme sonunda ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulması durumunda istinaf başvurusunun reddine; hukuka uygun bulmaması durumunda ise istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararını kaldırarak işin esası hakkında yeniden bir karar verecek olan bölge idare mahkemelerince, istinaf incelemesine konu kararda sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmemekle birlikte gerekçesinin hukuka uygun bulunmadığı hallerde, ilk derece mahkemesi kararının gerekçesinin değiştirilerek istinaf isteminin reddine karar verilemeyeceğinden, dava konusu tarhiyata ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun, kararın gerekçesi değiştirilerek reddi yolundaki Vergi Dava Dairesi kararında yargılama usulüne uygunluk görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
2. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesine,
3. Yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 27/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.