MAHKEMESİ : Ankara 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2012
NUMARASI : 2010/84-2012/588

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkiline ait aracın C.. D..sevk ve idaresindeyken, davalıların trafik sigortacısı, işleteni ve sürücüsü olduğu aracın tam kusurlu olarak 24.08.2009 tarihinde çarpması nedeniyle hasarlandığını, müvekkilinin hasar tespiti yaptırdığını ileri sürerek, şimdilik 13.000,00 TL hasar bedeli, 100,00 mahrumiyet zararı olmak üzere toplam 13.100,00 TL’nin kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı F.. G.. vekili, kazada davacının sürücüsünün kusurlu olduğunu, yaralanan müvekkilinin ve aracındaki yaralıların şikayetçi olmaması nedeniyle kovuşturmaya yer olmadığı kararı verildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kazada davalı şoförün 5/8 oranında, davacıya ait araç sürücüsünün 3/8 oranında kusurlu olduğu, davacı şoförü C.. D.. kazadan sonra maddi durumu iyi olmayan davalının otomobilini tamir ettirdiği, davacının davalı tarafla sulh olmasından ve davalı tarafın hak aramasının engellenmesinden sonra davacı olmasının TMK’nun 2. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle hak ve nesafet kurallarına göre davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dava, trafik kazasından kaynaklanan araç hasarı ve araç mahrumiyeti tazminatının tahsiline ilişkindir.
Davacının maliki olduğu aracın sürücüsü C.. D.. kazadan sonra davalıların aracını tamir ettirip, maliki olmadığı aracın hasarından dolayı davalı işleten-sürücü Fatih ile sulh olmasının, araç maliki davalıyı bağlamayacağı açıktır. Kaldı ki, davalı Fatih vekilinin cevap dilekçesindeki beyanına göre, sürücü C.. D.. yaralıların ceza soruşturmasında şikayetçi olmaması için karşı tarafla anlaşmıştır. Cezaların şahsiliği ilkesi gereğince davalı araç maliki, sürücünün ceza soruşturması kapsamındaki eyleminden de sorumlu değildir. Bu halde, mahkemece işin esasına girilerek tarafların iddia ve savunmaları değerlendirilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken TMK’nun 2.maddesine aykırılık nedeniyle davanın reddi doğru bulunmamıştır.
2)Kabule göre de, yargılama sırasında davalı tarafından 01.06.2012 tarihli tahsilat makbuzu ile yatırılan 850 TL gider avansının kullanılmadan davanın reddine karar verilmesi nedeniyle davalıya iadesi konusunda olumlu veya olumsuz karar verilmemesi doğru olmamıştır.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 12.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.