MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 52/2, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri
gereğince mahkumiyet

Sanığın güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı güveni kötüye kullanma suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan ...’in, 2012 yılı Şubat ayı içerisinde ameliyat olmak üzere hastaneye yattığı, ameliyat öncesinde yanına ziyarete gelen sanığın, katılana "Hastane çalışanları sendeki altınları görürlerse çok para isterler, altınları bana ver. Hastane çıkışında ben sana geri veririm." dediği, katılanın da bunun üzerine 3 adet her biri 20 gram olan ... burması tabir edilen altın bilezik ile bir çift altın küpeyi emanet olarak sanığa verdiğini, hastaneden taburcu olduğunda sanıktan altınlarını istediğinde ise, sanığın altınları çaldırdığını söyleyerek iade etmediği anlaşılmakla; eylemin TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın atılı suçu işlemediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 03/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.