Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
(I) Sanık müdafinin temyiz talebine yönelik incelemede;
Sanık müdafinin herhangi bir nedene dayanmayan ve hükmün gerekçesine yönelik olmayan beraat kararını temyizinde hukuki yararı bulunmadığından temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
(II) Katılan vekilinin temyiz talebine yönelik incelemeye gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin eksik araştırmaya yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Katılanın suç tarihinde kendisine hitaben yanmakta olan yeşil ışıkta yaya geçidinden yolun karşısına geçmek isterken yolun orta kısmına geldiği sırada ışıkta bekleyen sanığa ait aracın hareket alarak kendisine çarptığını iddia ettiği, sanığın ise; kaza mahallinde kırmızı ışıkta beklerken katılan yayanın aracı önüne geldiğinde otomatik vites olan aracının frenini bırakması sonucu aracının ileri doğru gittiğini, bu sırada katılanın irkilip korkarak yere düştüğünü iddia ettiği, kazadan sonra katılan hakkında düzenlenen adli rapora göre katılanın sağ el bileği, sağ dirsek ve sağ ayak bileği hareketlerinin ağrılı olduğu, sağ el bileğinde 0,5*0,5 cm cilt abrazyonu tespit edildiğinin ve yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde olduğunun kayıt altına alındığı, olay yerinde kamera kaydı veya tanık bulunmadığı ancak sanığın aksi ispatlanamayan savunmasına göre kırmızı ışıkta beklerken katılanın yaya geçidinden karşıya geçmek üzere yolu yarılayıp aracı önüne geldiğinde araçlara yeşil ışık yanması sebebiyle frenden ayağını çekerek aracının ilerlemesi sonucu katılanın irkilip düştüğünün kabulü halinde dahi sanığın, yaya geçidi üzerinden geçiş yaptığını gördüğü katılanın varlığına rağmen hareket alarak Karayolları Trafik Kanununun 57/1-d maddesinde düzenlenen “Işıklı trafik işaretleri izin verse bile trafik akımı; kendisini kavşak içinde durmaya zorlayacak veya diğer doğrultudaki trafiğin geçişine engel olacak ise, sürücülerin kavşağa girmeleri yasaktır.” şeklindeki kuralı ihlal ederek katılanın yaralanmasına kusurlu olarak sebebiyet verdiğinin anlaşılması karşısında sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yerine delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06/07/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.