MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 19. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen menfi tespit davasında verilen karar hakkında, davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davacı vekilinin istinaf talebinin kısmen kabulü ile, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, yeniden hüküm tesisi ile davanın kısmen kabulüne dair kararın süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Dava, 75.000 TL alacak talebine ilişkin icra takibi nedeniyle menfi tespit talebine ilişkindir.
İlk derece Mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiş iken, davacının istinaf itirazlarını inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi davacının istinaf başvurusunu kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, yeniden hüküm tesisi ile davanın kısmen kabulüne, davacının 50.000 TL alacak yönünden borçlu olmadığının, 25.000 TL asıl alacak yönünden borçlu olduğunun tespitine karar vermiştir. Anılan bölge adliye mahkemesi kararı taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Davacının temyiz itirazları yönünden;
6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/01/2018 tarihinden itibaren 47.530 TL"ye çıkartılmıştır.
İstinaf incelemesi sonunda verilen hüküm, karar tarihi itibariyle davacı yönünden kesin niteliktedir. HMK"nın 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2-Davalının temyiz itirazları yönünden ise;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 2.134,60 TL bakiye temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, kesin olmak üzere 23/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.