MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; 23/05/2013 tarihinde davalıların kendilerine ait enerji nakil hattının periyodik bakımlarını yaptırmamaları nedeniyle çıkan yangında ormanlık alanın zarar gördüğünü ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, ağaçlandırma gideri ve yangın söndürme giderinden ibaret olan toplam 36.723,29 TL tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar; dava konusu yangının meydana gelmesinde kusurlarının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın reddine dair verilen karar, Dairece verilen 29/03/2018 tarihli ve 2016/13462 E. 2018/3234 K. sayılı kararla; dava konusu yangının çıkış nedeninin tespiti yönünden hükme esas alınan raporun, esas itibariyle yangının çıkış nedeni hususunda tereddüde mahal bırakmayacak açıklıkta olmadığı ve bu nedenle mahkemece bu rapor doğrultusunda hüküm tesisinin doğru görülmeyip elektrik bilirkişilerinin de içinde bulunduğu bilirkişi kurulundan rapor alınarak, öncelikle yangının çıkış nedenini duraksamaya yer bırakmayacak şekilde tespit edip, özel trafo sahibi davalıların bu yangının meydana gelmesinde kusurlarının bulunup bulunmadığı ve dolayısıyla meydana gelen zarardan sorumlu olup olmadıkları konusunun net olarak tespit edilmesinden sonra hasıl olacak sonuç dairesinde hüküm kurulması gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece; bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; bozma sonrası alınan bilirkişi kurulu raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulü ile 25.706,30 TL"nin 23/05/2013 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dava; davalılara ait elektrik enerjisi dağıtım hattından kaynaklandığı iddia olunan yangın nedeniyle uğranılan zararın tazminine ilişkin bulunmaktadır.
Somut olayda; mahkemece bozma öncesinde yangının çıkış sebebi ve tarafların kusur durumunun tesbiti için 11/05/2015 tarihinde mahallinde elektrik mühendisi, orman mühendisi ve fen bilirkişisinden oluşan bilirkişi kurulu marifetiyle yapılan keşif sonrası düzenlenen raporda; yangının çıkma sebebi olarak gösterilen enerji nakil hattı iletkenlerinin yeterince gergin ve iletkenler arasındaki mesafenin yeterli olduğu, iletkenler ve izolatörlerde kopma ve patlama olmadığı, yangına neden olarak gösterilen direklerin standartlara uygun olduğu, meydana gelen yangında davalıların ihmal ve kusurlarına rastlanmadığı belirtilmişken, bozma sonrası istinabe yolu ile tamamı elektrik mühendislerinden oluşan bilirkişi kurulundan alınan 07/10/2019 tarihli raporda; yangının davalıların mülkiyetindeki 34,5 Kv enerji nakil hattının bakımlarının yapılmaması nedeniyle çıktığı, Elektrik Kuvvetli Akım Tesisleri Yönetmeliği 67. maddesi gereğince, davalıların mülkiyetlerindeki enerji nakil hattını belirli sürelerde denetleyerek sehimini ve iletkenler arasındaki uzaklığı kontrol etmeleri gerektiği halde gerekli kontrol ve bakımı yapmayarak sehimlerinin artmasına, rüzgarın etkisiyle temas ederek kısa devre sonucunda yangının çıkmasına sebep olduklarından % 70 oranında, davacının da yangın sezonu öncesi ormanın içinden geçen davaya konu enerji nakil hattının altında kalan ormanlık alanı temizlemediği için yangının çıkmasında, yayılmasında ve büyümesinde % 30 oranında müterafik kusurlu olduğu, belirlenen kusur oranlarına göre davalıların 25.706,30 TL"yi davacı tarafa ödemeleri gerektiği yönünde kanaat bildirildiği görülmüştür.
Mahkemece, gerek söz konusu rapora taraflarca ileri sürülen itirazların karşılanmamış olması, gerekse bozma öncesi ve sonrasında alınan raporlar arasındaki kusur tespiti yönünden mevcut olan çelişki giderilmeden hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
O halde mahkemece; önceki bilirkişiler dışında alanında uzman elektrik bilirkişilerinin de içinde bulunduğu 3 kişilik bilirkişi kurulundan, gerekirse yeniden mahallinde keşif yapılmak suretiyle, bozma öncesi ve sonrasında alınan raporlar ile dosya kapsamında mevcut olan davalılar hakkında açılan ceza soruşturması ve yargılaması sırasında alınan tüm bilirkişi raporları değerlendiren, yangının çıkış nedeni hususundaki çelişkileri giderici nitelikte ve tarafların aşamalardaki itirazlarını da karşılar mahiyette, somut verilere dayalı, gerekçeli, Yargıtay ve taraf denetimine elverişli rapor alınması ve hasıl olacak sonuç dairesinde hüküm tesisi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
2- Bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nın 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 6100 sayılı HMK"nın Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.