Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/5391 Esas 2022/7403 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama, kasten yaralama


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ve kasten yaralama suçundan beraatine ilişkin hüküm sanık müdafii ve mağdur zorunlu vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık müdafinin sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin vekalet ücreti ile sınırlı olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine yönelik temyiz isteminin sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmiş olması nedeniyle reddiyle hükmün isteme uygun olarak, ONANMASINA;
2- Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;
Mağdurun 18 yaşından küçük olması sebebiyle kendisine zorunlu müdafii atanması gerekirken yargılamanın bitirildiği, dairemizin mağdura zorunlu müdafii atanmasına yönelik tevdii kararı üzerine atanan zorunlu müdafinin, yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ... vekili olarak hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyduğu anlaşıldığından, hükmü temyiz etmek yetkisi bulunmadığından bahisle ret öneren tebliğnamedeki görüşe iştiak edilmeyerek, vekilin ve ...’ın CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın sevk ve idaresindeki araçla gece aydınlatma bulunan meskun mahaldeki bölünmüş yolda seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybedip soldan orta refüjü aşarak diğer istikametin trafik akışına ayrılmış bölümüne geçerek o yönden seyretmekte olan katılan ... idaresindeki araca çarpması sonucu araçta bulunan iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına şerit ihlali yapması nedeniyle asli kusurlu şekilde sebebiyet verdiği, sanığın, saat 20:03’te yapılan kontrolde 0,39 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin kusur durumuna yönelik, katılan vekilinin ise; cezanın yetersiz olduğuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Kazanın saat 19:50-20:00 sıralarında gerçekleştiği, sanığın ise; saat 20:03’te yapılan ölçümde 0,39 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, kaza zamanı ile ölçüm arasında geçen süre dikkate alındığında alkolün vücuttan her saat 0,15 promil azaldığı bilindiğine göre sanığın kaza anında 1,00 promilin altında alkollü olduğunun anlaşılması karşısında, Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre ve bilimsel olarak da 1,00 promil üzerindeki alkol miktarının güvenli sürüş yeteneğini kaybettirdiğinin tespitli olması nedeniyle sanık hakkında koşulları oluşmayan bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması gerektiği gözetilmeden hükmdilen cezadan TCK’nın 22/3. maddesi gereğince artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA 25/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.