MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Karar verilmesine yer olmadığı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında olay tarihinde gündüz vakti cami içerisine girip, minberin altındaki bardakta bulunan 23,00 TL’yi ve güvenlik kamerasının hard diskini çalıp, daha sonra hard diski de kırması şeklindeki eyleminden dolayı mahkemesince 12.10.2015 tarihinde hırsızlık suçundan TCK’nın 145. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına ve ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme suçundan TCK’nın 153/1, 168/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile mahkûmiyetine karar verildiği, kararın sanık hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanmaması gerektiği gerekçesiyle o yer Cumhuriyet savcısının temyizi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesi tarafından 24.02.2020 tarihinde ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne karşı mahallinde kanun yararına bozma yoluna gidilebileceği belirtildikten sonra hırsızlık suçundan dolayı suça konu eşyaların değeri az kabul edilemeyeceğinden sanık hakkında TCK’nın 145. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilemeyeceği gerekçesiyle bozma kararı verildiği, mahkemece bozma ilamı doğrultusunda öncelikle ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme suçu açısından kanun yararına bozma ihbarında bulunulup, hırsızlık suçu açısından ise bozma ilamına uyulup uyulmayacağı konusunda bir karar verildikten sonra yargılamaya devam edilerek sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinde belirtilen hüküm türlerinden birine hükmolunması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ise de; verilen bu kararın hüküm niteliği ve dolayısıyla temyiz kabiliyeti de bulunmadığından hüküm niteliğinde olmayan ve bu itibarla konusu bulunmayan karara yönelik temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİ ile sanık hakkında bozma ilamı uyarınca bir karar verilmek üzere dosyanın mahkemesine İADESİNE, 19.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.