MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mahkemenin kabul ve uygulamasına göre 765 sayılı TCK"nın 81/2. maddesi gereğince sanığın cezasından 1/6 artırım yapılırken aynı Yasanın 81/3. maddesi gözetilerek sanığın tekerrüre esas hükümlülüğündeki 4 ay hapis cezasından fazla miktarda artırım yapılmamasında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki 2 nolu bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 Sayılı TCK"nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesinde tanımlanan suçun öğelerinin farklı olduğu, olay gecesi saat 00:00 sıralarında sanığın mağdura ait aracın sol arka kapı kelebek camını kırarak araçtan oto teybi ve kumandası ile oto televizyonu çaldığı ve şüphe üzerine yakalandıktan sonra çaldığı eşyaları saklamış olduğu yeri gösterip, çaldığı yeri de göstererek iadeyi sağladığı anlaşılmakla; eylemin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143/1 ve 168/1. maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Yasanın 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçunu da oluşturduğu, 5560 sayılı Yasa ile 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesine eklenen 4. fıkra hükmünün ise 19/12/2006 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe girdiği, suç tarihine göre mala zarar verme suçunun takibinin şikayete bağlı olduğu ve mağdur İbrahim Bayrak"ın 10/12/2009 tarihli celsede kimseden davacı ve şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, 5237 sayılı TCK uygulamasında mala zarar verme suçundan ceza tayin edilemeyeceği gözetilerek sonucuna göre, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nın ilgili hükümleri gereğince denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp cezalar belirlenerek, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Yasanın
yeniden belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 14/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.