Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/7620 Esas 2022/8950 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 24. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE MAHKEMESİ : EREĞLİ (KONYA) 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davalı ...'nın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı şirket ile Nisan 2010 yılında ilk katılımcı sözleşmesini imzaladığını, davalı şirketin de sözleşmede belirtildiği gibi 32 ay boyunca süt bedellerini düzenli olarak ödediğini, sonrasında 13/09/2013 tarihli sözleşmeyi yaparak eski sözleşmeyi revize ettiklerini, iş bu sözleşme ili ilgili olan süt bedellerinin de çiftlikte salgın hastalığın olduğu iddiası üzerine katılımcılara yazıların gönderildiği 21/01/2016 tarihine kadar düzenli bir şekilde yapıldığını, bu sözleşmeler dışında ana para olarak 55.000,00 TL ödenen 31/07/2012 tarihli, 27.500,00 TL ödenen 07/06/2013 tarihli ve 60.000,00 TL ödenen 09/02/2015 tarihli 3 adet daha sözleşme yapıldığını, katılımcıların anaparalarının muaccel olduğu ve ödenmesi gerektiği zamanda hayvanların hastalandığı gerekçesiyle ödemelerin yapılamayacağı ve şirketin zor durumda olduğunun tüm katılımcılara bildirildiğini, Kadıköy 6. Noterliğinin 2016/02641 yevmiye numaralı ihtarnamesi ile sözleşmelerin taraflarınca feshedildiği ve ödenen anaparaların enflasyon farkları ve faizleriyle birlikte ödenmesinin ihtar edildiğini, bu işlemler yapılırken tüm katılımcıların ... ile muhatap olduklarını, şirketin sözleşmelerin imzalandığı dönemdeki yetkilisi ... ve ...'daki yeni yönetimin ise borçtan kurtulmak için ...'ın şirketi dolandırdığını iddia ettiklerini beyan ederek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 142.774,55 TL'nin faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ...; şu an için yetkilisi ve ortağı olmadığı geçmiş tarihte yetkilisi olduğu şirketin var olduğu iddia edilen borçlarından dolayı sorumlu tutulamayacağını, davalı ...; davaya konu olan katılımcı sözleşmesinde taraf olmadığından davanın husumet yokluğundan reddi gerektiğin, şirket bünyesinde şirket yetkilisi ...'ya vekaleten işlemler yaptığını, şahsi banka hesabının hem katılımcılara para göndermek hem de katılımcıların şirkete para yatırmaları aşamasında şirket tarafından kullanıldığını, davalı ... Et ve Süt Ürünleri Hayvancılık Yem Gübre Enerji Gıda Tic. San. A.Ş. vekili ise; şirket ile ilgili bilgi sahibi olmakla birlikte şirketin gerçek borç ve alacaklarını tespit etmeye çalıştıklarını, şirketin yönetim kurulu tarafından yapılan incelemelerde gerçek katılımcı olduğu tespit edilen kişilerle görüşmeler yapıldığını ve anlaşma yoluyla alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece; davacı vekili tarafından açılan davanın kısmen kabul kısmen reddi ile, 114.144,72 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş, karara karşı davalı ... istinaf yoluna başvurmuş, Bölge adliye mahkemesince de; davalı ... vekilinin istinaf talebinin HMK'nun 353/1/b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş ve hüküm davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece hükme esas alınan 21.06.2019 tarihli bilirkişi raporunda; davacının 09.02.2015, 13.09.2013, 07.06.2013 ve 31.07.2012 tarihli katılım sözleşmelerinden kaynaklı ana para alacağı( 31.07.2012 tarihli katılım sözleşmesinden kaynaklı ana para alacağı icra yolu ile tahsil edildiğinden hesaplanmadı.) ile, sözleşme gereği ödenmesi gereken enflasyon farkı ve sözleşmenin feshedildiği tarih ile dava tarihi arasında işlemiş yasal faiz hesaplanarak, davacının alacağı toplam 114.144,72 TL olarak tespit edilmiş, ilk derece mahkemesince de bu bedelin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 121/3. maddesinde temerrüt faizine ayrıca temerrüt faizi yürütülemeyeceği açıkça düzenlenmiş olup ilgili hüküm emredici niteliktedir.
Mahkemece, yalnızca asıl alacağa dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 121/son maddesi hükmüne aykırı olarak faize faiz yürütülmesi sonucunu doğuracak şekilde ana para, enflasyon farkı tutarı ve faiz toplamına faiz yürütülmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK'nın 370/2 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 1 nolu bendinin hükümden çıkartılarak yerine “1-Davanın kısmen kabulü ile 114.144,72 TL alacağın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, asıl alacak 106.650,00 TL'ye dava tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine'' cümlesinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 28/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.