Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan suça sürüklenen çocuk ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/1-4, 31/3 ve 62/1. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin Pamukova Asliye Ceza Mahkemesinin 04/12/2019 tarihli ve 2019/146 esas, 2019/326 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 24.06.2020 gün ve 94660652-105-54-5147-2020- sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.07.2020 gün ve 55231 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamında bulunan adlî sicil kaydına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan ve suç tarihinde 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” hükmü uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Suça sürüklenen çocuk ...’ın, aşamalardaki savunmalarında eylemi üç kişi gerçekleştirdiklerini ifade etmesi ve katılanın çalınan aracına ilişkin dosya içerisindeki 10/11/2017 tarihli kolluk araştırma tutanağında, olaydan kısa bir zaman sonra PTS kamera kayıtlarında görünen suça konu araç içinde ön tarafta iki erkek şahsın olduğunun belirtilmesi karşısında; atılı konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiği anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuk hakkında verilen cezanın 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi hususu da belirlenmiş olup, bu yönden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 23/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.