Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/5576 Esas 2022/8851 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE MAHKEMESİ : KONYA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen kurum işleminin iptali davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda; tarafların istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; ... Eczanesi’nin sahibi olduğunu, 2013/1 sayılı Eczane protokolünün 5.3.15. maddesinde yer alan katılım payı atlatılması yasağına aykırı davrandığı gerekçesi ile Kurum tarafından 15.06.2015 tarihli yazı ile hakkında uygulanan 22.567,50 TL cezai şart, uyarı cezası ve 75,27 TL reçete bedeli tahsiline dair Kurum işleminin iptalini istemiştir.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; muayene ücretinin ertelenmesi nedeniyle kurumun ücretini zamanında tahsil edememesi dışında bir zararının doğmayacağı, davalı kurumca zamanında tahsil edilmeyen muayene ücreti için davacı eczaneden gecikme faizi talep etmesinin mümkün olacağı, ancak ertelenen muayene ücreti nedeniyle reçete tutarının ödenmemesi ve her bir işlem için 250 TL cezai şart uygulanmasının hukuka ve hakkaniyete uygun düşmeyeceğinden davanın kabulüne, kurum işleminin iptaline dair verilen kararın davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi’nin 08/10/2018 tarihli, 2018/1823 esas, 2018/1832 karar sayılı ilamı “...Sözleşme imzalandıktan sonra eczacının görevi olmayan hususların sözleşmede düzenlendiğini ileri sürmek sözleşme özgürlüğüne ve iyiniyet kurallarına aykırılık teşkil eder. Hal böyle olunca, mahkemece yazılı gerekçeyle davanın reddine karar vermesi usul ve yasaya aykırıdır. Taraflar arasında sözleşme ilişkisinin yenilenerek devam etmesi, 2016 yılı protokolünün de süregelen sözleşmelerin devamı niteliğinde bulunması ve daha önce imzalanan protokollere atıf yapılarak eczacı lehine hükümler getirilmesi dikkate alındığında bu protokol hükümlerinin tamamının da değerlendirilmesi hukuki zorunluluktur...” gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun kabulü ile, ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına, dosyanın, davanın yeniden görülmesi için mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesince yeniden yapılan yargılama neticesinde; 2016 yılı protokolünün 5.3.14. maddesi gereğince her bir eylem için 100 TL tekrarı halinde 300 TL cezai şart uygulanacağı hükmüne istinaden ve 6645 sayılı kanunun 55.maddesi ile 5510 sayılı kanuna eklenen geçici 62.maddesinde yer alan ''..eczacılar hakkında öngörülen cezai şartın her fatura dönemi için brüt asgari ücretin beş katı tutarını geçemez...'' hükmüne göre yeniden değerlendirildiğinde 2013/11 dönemi için 800 TL, 2013/12 dönemi için 2.200 TL, 2014/1 dönemi için 3.300 TL, 2014/2 dönemi için 1.900 TL ve 2014/3 dönemi için 3.000 TL olmak üzere toplam 11.200 TL cezai şart uygulanması gerektiğinden davanın kısmen kabulü ile, SGK Konya Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğü Sağlık Sosyal Merkez Müdürlüğünün 15/06/2015 tarih 42046020-8.889.071 sayılı yazısı ile belirlenen cezai işlem tutarının 22.567,50 TL'den 11.200 TL'ye indirilmesi kararına karşı, taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davalı aleyhine yargılama gideri olarak harca hükmedilmesine yönelik re’sen yapılan temyiz incelemesinde;
Davalı SGK Başkanlığı'nın, 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu'nun 36. maddesi hükmüne göre harçtan muaf olması nedeniyle davacı tarafından karşılanan 27,70 TL peşin harcın davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK'nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının; 5 nolu bendinin çıkartılmasına, 2 nolu bendine “...davacının yatırdığı tüm harçların karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine," ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 23/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.