MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
20/07/2017 tarihli ve 7035 sayılı Kanun’un 21. maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde yedi gün olarak belirtilen temyiz süresinin on beş gün olarak değiştirildiği, ancak Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20/07/2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay’dan geçen dosyalar hakkında 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı CMUK’nun 305-326. maddeleri uygulanmakta olduğundan, daha önce Yargıtay incelemesinden geçmiş dosyada temyiz süresine ilişkin bir değişiklik yapılmadığı dikkate alındığında; 17/10/2019 tarihli kararda temyiz süresinin tebliğ tarihinden itibaren 15 gün olduğu belirtilerek yanıltmaya neden olunduğunun anlaşılması karşısında; yüzüne karşı verilen kararı 30/10/2019 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz eden sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.07.2010 tarihli ve 2010/235 E. - 2010/463 K. sayılı ilamında da sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;

1- Sanığın müdafii huzurunda alınan 02.03.2014 tarihli kolluk ifadesinde suça konu otomobilin içine bilmediği bir şekilde girerek, hatırlamadığı bir teknikle aracı çalıştırdığını belirttiği, sonraki tüm savunmalarında ise suça konu otomobilin kapısının açık anahtarının ise üzerinde olduğunu belirterek bu anahtar ile aracı çalıştırdığını beyan ettiği, 02.03.2014 tarihli olay yeri inceleme raporuna göre, otomobilin kapılar ve kontak kısmı üzerinde zorlama izlerinin olmadığına dair tespit yapıldığı, müştekinin ise 01.03.2014 tarihli kolluk beyanında, aracını evinin önüne kilitleyerek park ettiğini, kontak anahtarının kendisinde olduğunu ve yedeğinin de bulunmadığını, kapılarını da kilitlediğini belirttiği anlaşılmakla; sanık ve müştekinin ifadeleri tekrar alınarak sonucuna göre; suça konu otomobilin kapıları açık ve kontak anahtarı üzerinde bırakıldığının tespiti halinde eylemin TCK’nın 141/1. maddesi, kilitlenerek park edildiğinin tespiti halinde eylemin TCK’nın 142/1-b maddesi ve taklit anahtar kullanılarak çalınması halinde ise eylemin 142/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde TCK’nın 142/1-e maddesiyle uygulama yapılarak karar verilmesi,
2-...ili ...ilçesinden çalınan suça konu otomobilin, müştekinin karakola müracaatı sonrası soruşturma devam ederken, ... ilinde yolda terk edilmiş vaziyette kolluk görevlilerince bulunduğu ve çalıntı kaydı olduğu anlaşılan suça konu aracın kolluk görevlilerince müştekiye teslim edildiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesinin uygulanma koşulları oluşmadığı halde anılan madde uyarınca sanığın cezasından indirim yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 23/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.