MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Mala zarar verme suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanıklar ... ve ..."ın tebliğnameye uygun olarak, temyiz isteğinin REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 26.03.2013 günlü,..karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, çalınan malın 3. kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için hırsızlık suçunun failinin, sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın, hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlamasının yanında, failin bizzat pişmanlık göstererek, aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi gerektiği hususu göz önüne alındığında; sanığın müştekiden çaldığı cep telefonu sattığı dükkanı göstererek geri alınmasını sağlamışsa da bu kişinin zararını gidermediği anlaşıldığından hakkında uygulama imkanı bulunmayan 168. maddenin tatbikiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ..."ün temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Sanık ..."ın tüm aşamalarda atılı suçları inkar etmesi, mağdurun, sanığa ilişkin görgüsünün bulunmaması karşısında; sanığın savunmasının aksini kanıtlayan, cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, somut, kesin ve inandırıcı delillerin nelerden ibaret olduğu kararda açıklanıp gösterilmeden yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde cezalandırılmasına karar verilmesi,
b) Sanık ..."ün konut dokunulmazlığının ihlali suçunu tek başına işlediğinin anlaşılması karşısında; hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
c) Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 26.03.2013 günlü,.. karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, çalınan malın 3. kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için hırsızlık suçunun failinin, sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın, hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlamasının yanında, failin bizzat pişmanlık göstererek, aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi gerektiği hususu göz önüne alındığında; sanığın müştekiden çaldığı cep telefonu sattığı dükkanı göstererek geri alınmasını sağlamışsa da bu kişinin zararını gidermediği anlaşıldığından hakkında uygulama imkanı bulunmayan 168. maddenin tatbikiyle eksik ceza tayini,
d) Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararının, yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 14/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.