Boşanma Kararları - Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6267 Esas 2019/12878 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6267
Karar No: 2019/12878

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/6267 Esas 2019/12878 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bir çift karşılıklı boşanma davası açmıştır. Mahkeme, davalı kadının kusuru olmadığını ancak ortak tanıkların ifadesine göre davacı-karşı davalı kadının kusurlu davranışı sabit bulmuştur. Maddi tazminat, açıklanan unsurlar dikkate alındığında azdır ve daha uygun bir miktarın takdiri gerekmektedir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi göz önünde bulundurularak daha uygun bir miktar maddi tazminat takdir edilmelidir. Kanun maddeleri: TMK m. 174/1, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri.

2. Hukuk Dairesi 2019/6267 E. , 2019/12878 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından karşı davanın kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların miktarı yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise, asıl davanın kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı erkeğin süresinden sonra bildirdiği tanıkların beyanları ile davacı kadına kusur yüklenemeyeceğinin, ancak yine de tarafların ortak tanıklarının beyanından mahkemece kadına yüklenen kusurlu davranışın sabit bulunmasına göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bentin dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı-karşı davalı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu’nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Ömer"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Gülşen"e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 26.12.2019 (Prş.)