MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 25.07.2014 gününde verilen dilekçe ile komşuluk hukukundan kaynaklanan elatmanın önlenmesi ve tazminat talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 17.03.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan elatmanın önlenmesi ve tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili, davalılara ait üst kattaki daireden müvekkiline ait daireye su sızıntısı olduğunu belirterek elatmanın önlenmesi ve 1,642TL tazminata hükmedilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece, 05.05.2016 tarihli ek kararla; talep edilen miktarın 2016 yılı temyiz sınırı olarak belirlenen 2.190TL’nin altında olduğu gerekçesi ile temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili, temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı temyiz etmiştir.
1) Bir kararın temyiz edilip edilemeyeceği kanun tarafından belirlenir. 6100 sayılı HMK’nin kanun yoluna başvuruyu düzenleyen maddelerinin yürürlüğe girmeden önce HUMK’nun kanun yolu maddelerinin uygulandığı döneme ilişkin Kural olarak, ilk derece mahkemelerinin vermiş oldukları bütün nihai kararların temyiz edileceği, istisnai olarak, bazı nihai kararların temyiz edilemeyeceği kabul edilmiştir. Bu istisnalarda daima bir kanun hükmüne dayandırılmıştır. HUMK"nun 427/II. maddesinde yazılı kesinlik sınırı menkul (taşınır) mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar ile ilgilidir. Yasada taşınmaz malların aynından kaynaklanan davalara ilişkin bir sınırlama getirilmemiştir.
Somut uyuşmazlıkta; dava taşınmaz mala elatmanın önlenmesi ve tazminat istemi ile ilgili olup taşınmazın aynına ilişkindir, böyle bir dava sonucunda verilecek hükmün kesin olması yasaya göre olanaklı olmadığından; mahkemece, davanın reddine dair verilen karar temyiz incelemesine tabidir.
Açıklanan nedenlerle; mahkemece, temyiz isteminin reddine dair verilen 05.05.2016 tarihli 2015/252 Esas, 2016/120 Karar sayılı ek kararın kaldırılarak davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine geçilmiştir.
2) Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan, davacı vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) No"lu bentte açıklanan nedenlerle mahkemenin 05.05.2016 tarihli 2015/252 Esas, 2016/120 Karar sayılı ek kararının KALDIRILMASINA, (2) No"lu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 18.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.