Davacı ...Ş ile davalılar, ..., ... ve diğerleri, ihtiyati hacze itiraz edenler ..., ..., ..., ... aralarındaki dava hakkında Mahkemesinden verilen 12.03.2012 gün ve 2012/181-2012/181 sayılı hükmün Dairenin 22.10.2013 gün ve 2013/5676-2013/14058 sayılı kararı ile onanmasına karar verilmiş olup, süresi içinde davacı tarafından kararın düzeltilmesi istenilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davalılar borçlular esis ettiklerini belirterek davalılar arasındaki tasarrufların iptalini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri davanın reddini savunmuştur.
Dava dışı ..., ..., ... ve ... 29.1.2013 ve 18.12.2012 tarihli dilekçeleriyle dava konusu ve üzerinde ihtiyati haciz bulunan taşınmaz üzerine 5.11.2012 tarihinde kat irtifakı tesis edilmiş olduğunu kendi daireleri üzerindeki ihtiyati haczin kaldırılmasına talep etmişlerdir.
Mahkemece 12.3.2013 tarihli duruşmada 2 nolu ara kararla ihtiyati haczin kaldırılmasını talep eden ..., ..., ... ve ..."ün davanın davalılarından değil dava dışıen hisse iktisap ettikleri dikkate alınarak, bu kişilerin hisseleri üzerindeki ihtiyati tedbir ve ihtiyati hacizlerin kaldırılmasına karar verilmiş; karar davacı banka vekili tarafından temyiz edilmiş, hüküm Dairemizin 22.10.2013 tarih 2013/5676 Esas 2013/14058 sayılı kararı ile onanmıştır.
Davacı vekili 6.1.2014 tarihli dilekçesi ile karar düzeltme talebinde bulunmuş; Mahkemece 13.2.2014 tarihli ek karar ile HMK"nun 391/3 maddesi gereğince ihtiyati tedbir talebinin reddi halinde kanun yoluna başvurulabileceği, bu


başvuru üzerine verilen kararının kesin olduğu, ihtiyati tedbirlerde temyiz üzerine verilen Yargıtay kararlarına karşı HMK"nun 391/3 maddesine göre karar düzeltme yolunun kapalı olduğu gerekçesiyle davacının karar düzeltme talebinin reddine karar verilmiş; 13.2.2014 tarihli ek karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava İİK 277 ve devamı maddeleri gereğince açılmış tasarrufun iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece ihtiyati tedbirlerde temyiz üzerine verilen Yargıtay kararlarına karşı HMK"nun 391/3 maddesine göre karar düzeltme yolunun kapalı olduğu gerekçesiyle davacının karar düzeltme talebinin reddine karar verilmiş ise de yerel mahkemenin bu yönde karar vermesinin yasal olmadığı bu konuda ancak Yargıtay tarafından karar verilmesi gerektiğinden Mahkemenin 13.2.2014 tarihli ek kararının yok hükmünde olması nedeniyle kaldırılması gerekmiştir.
HMK"nun 391/3.madde gereğince ihtiyati tedbir talebinin reddi halinde kanun yoluna başvurulabileceği, bu başvuru üzerine verilen kararının kesin olduğu, ihtiyati tedbirlerde temyiz üzerine verilen Yargıtay kararlarına karşı HMK"nun 391/3 maddesine göre karar düzeltme yolunun kapalı olaması nedeniyle davacı vekilinin 6.1.2014 tarihli karar düzeltme talebinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin 13.2.2014 tarihli ek kararının kaldırılmasına, davacı vekilinin 6.1.2014 tarihli karar düzeltme talebinin REDDİNE, tashihi karar peşin harcın karar düzeltme isteyen davacıya geri verilmesine 24.6.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.