MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 18.05.2009 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 08.04.2010 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Dava, eser bedelinin tahsili için girişilen icra takibine itirazın iptali ve icra inkar tazminatı istemleriyle açılmıştır.
Davalı, davaya yanıt vermemiştir.
Mahkemece, dava kabul edilmiştir.
Hükmü davalı temyiz etmiştir.
Yukarıda belirtildiği gibi davada eser bedelinin tahsili istenmiştir.
Bu gibi uyuşmazlıklarda bir eserin meydana getirilerek iş sahibine ifa olarak teslim edildiğini kanıtlama yükü bunu iddia eden yükleniciye eser bedelinin ödendiğini ispat yükü ise bunu savunan iş sahibine düşer. Davalı iş sahibi davaya yanıt vermemek suretiyle cari hesap ilişkisinin varlığını da inkar etmiş sayılacağından, eserin meydana getirildiğini ve davalıya teslim edildiğini ve ondan alacaklı olduğunu ispat yükü davacıdadır. Ne var ki, davacı bu iddiasını yazılı delille kanıtlamış değildir. Olayda dava konusunun miktarına göre tanık dinlenmesine de olanak yoktur.
Ancak taraflar tacir olduğundan iddia ve savunmalarını ticari defterlerle ispat edebilir. Türk Ticaret Kanununu 82. maddesine göre ticari işlerden dolayı tacir sıfatı taşıyan kimseler arasında çıkan uyuşmazlıklarda ticari defterlerin
delil olarak kabul edilebilmesi için tasdike tabi olan defterlerin usulüne uygun tasdik edilmiş olması ve defterlerin bütününün birbirini teyit etmesi şarttır. Aksi takdirde defterler delil olmaktan çıkar. Diğer bir kurala göre de tacir olan taraflar defterleri üzerinde inceleme ancak iki tarafın ticari defterleri dahil olmak üzere yapılır. Somut olayda, davalıya ticari defterlerini ibraz etmek üzere 6100 sayılı HMK’nun 219. maddesinden yararlanılarak defterlerini ibraz etmek üzere davalıya mehil verilmemiştir. Başka bir anlatımla, davalı defter ibrazından kaçınmadığı halde, defter incelemesi sadece davacının ticari defter ve kayıtları üzerinde yapılmıştır. Yöntemine uygun işlem basamakları yerine getirilmeden tek taraflı olarak davacının tuttuğu ticari defter ve kayıtları üzerinden bilirkişi incelemesi yaptırılarak uyuşmazlığı çözüme kavuşturmak olanaklı değildir. Ayrıca, o defterlerin sahibi lehine delil kabul edilebilmesi Türk Ticaret Kanununun 83. maddesi gereğince mahkemece kanaatin kuvvetlendirilmesi bakımından defter sahibine tamamlayıcı bir yemin de yaptırılmamıştır.
Bütün bu anlatılanlardan sonra yapılması gereken iş; tacir olan davalı şirkete tüm ticari defterlerini ibraz etmek üzere mehil vermek konusunda uzman bir bilirkişiye tarafların ticari defterlere uyuşmazlığın ne şekilde yansıdığını ve inceleme konusu yapılan defterlerin sahibi lehine delil teşkil edip etmeyeceğini tespit ettirmek, böyle bir tespit bilirkişi tarafından bildirilirse davacıya Türk Ticaret Kanununun 83. maddesinde öngörülen tamamlayıcı yemini yaptırmak böylelikle uyuşmazlığın esası hakkında bir hüküm kurmak olmalıdır.
Değinilen bütün bu yönler bir yana bırakılarak sadece davacı ticari defterleri üzerinde yapılan bilirkişi incelemesiyle hüküm kurulması doğru olmadığından karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 09.04.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.