MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı koca tarafından katılma yoluyla, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden; davalı kadın tarafından ise, eksik inceleme, kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalara yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dava, 20.05.2013 tarihinde ikame edilmiştir. Davacı koca, dava dilekçesinde tanık listesini bildirmiş, yapılan ön inceleme duruşmasında sunmak istediği delilleri olduğu konusunda bir beyanda bulunmamış, tahkikat aşamasına geçildikten sonra vekili tarafından 06.11.2013 tarihli ikinci tahkikat duruşmasında ikinci bir tanık listesi verilmiş ve mahkemece bu listedeki tanıklar dinlenip, bu tanıkların beyanı hükme esas alınmak suretiyle boşanma kararı verilmiştir. Görülmekte olan davada aynı konuda ikinci tanık listesi verilemez. İkinci tanık listesindeki tanıklar dinlenmiş olsa bile beyanlarına itibar edilemez (...md.240/2). Gerçekleşen bu durum karşısında ikinci tanık listesinde yer alan tanıkların beyanına itibar edilerek davalı kadına kusur yüklenmesi ve boşanma kararı verilmesi doğru değildir. Yapılan soruşturma ve toplanan diğer delillere göre; boşanmaya neden olan olaylarda eşine hakaret eden ve güven sarsıcı davranışlar içerisine giren davacı kocanın tamamen kusurlu olduğu anlaşılmaktadır.
Türk Medeni Kanununun 166. maddesi hükmünü tamamen kusurlu eşin de dava açabileceği ve yararına boşanma hükmü elde edebileceği biçiminde yorumlamamak ve değerlendirmemek gerekmektedir. Çünkü böyle bir düşünce, kimsenin kendi eylemine ve tamamen kendi kusuruna dayanarak bir hak elde edemeyeceği yönündeki temel hukuk ilkesine aykırı düşer. Diğer taraftan gene böyle bir düşünce tek taraflı irade ile sistemimize aykırı bir boşanma olgusunu ortaya çıkarır. Boşanmayı elde etmek isteyen kişi karşı tarafın hiçbir eylem ve davranışı söz konusu olmadan, evlilik birliğini, devamı beklenmeyecek derecede temelinden sarsar, sonra da mademki birlik artık sarsılmış diyerekten boşanma doğrultusunda hüküm kurulmasını talep edebilir. Öyle ise Türk Medeni Kanununun 166. maddesine göre boşanmayı isteyebilmek için tamamen kusursuz ya da az kusurlu olmaya gerek olmayıp, daha fazla kusurlu bulunan tarafın dahi dava hakkı bulunmakla beraber, boşanmaya karar verilebilmesi için davalının az da olsa kusurunun varlığı ve bunun belirlenmesi kaçınılmazdır. Az kusurlu eş boşanmaya karşı çıkarsa bu halin tespiti dahi tek başına boşanma kararı verilebilmesi için yeterli olamaz. Az kusurlu eşin karşı çıkması hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olmalı, eş ve çocuklar için korunmaya değer bir yararın kalmadığı anlaşılmalıdır (TMK.md.166/2). Mevcut olaylara göre evlilik birliğinin, devamı eşlerden beklenmeyecek derecede, temelinden sarsıldığı kuşkusuzdur. Ne var ki, bu sonuca ulaşılması tamamen davacının tutum ve davranışlarından kaynaklanmış olup, davalıya atfı mümkün hiçbir kusur gerçekleşmemiştir. Bu durumda açıklanan nedenle isteğin reddi gerekirken, yasa hükümlerinin yorumunda yanılgıya düşülerek boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2-Tarafların temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kocanın tüm, davalı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
c-Davalı kadının maddi ve manevi tazminat isteklerine faiz talebi ile ilgili olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b-c bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi.20.11.2014 (Prş.)

(Muhalif)

KARŞI OY YAZISI

Ön inceleme duruşmasında taraflar arasındaki ihtilaflı hususlar belirlenmeden, tarafların delil gösterme zorunluluğu yoktur. Mahkemece ön inceleme duruşmasında taraflar arasındaki ihtilaflı konular tespit edildikten sonra, taraflara delil gösterme imkanı tanınmamış olduğuna göre, tahkikat aşamasında davacının gösterdiği tanıkların dinlenilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Çoğunluğun birinci bentteki görüşüne bu yönden katılamıyorum.