Muğla Ceza Kararları - 5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/1783 Esas 2021/4517 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/1783
Karar No: 2021/4517
Karar Tarihi: 23.03.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/1783 Esas 2021/4517 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bir Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan dolayı hükümlülük, müsadere ve temyiz talebinin reddine karar verildi. Sanık temyiz itirazında bulundu ve temyiz talebi incelendikten sonra yasaya uygun bulunan ek kararın temyiz isteminin reddedilmesine, diğer sanık için ise suç tarihinde yürürlükte olan kanun maddeleri dikkate alınmadan hüküm verildiği ve sonradan çıkarılan yasaların sanık lehine hükümler içerdiği belirtilerek yerel mahkemenin yasal koşulları saptaması ve sonuçlarına göre uygulama yapması gerektiği vurgulandı. Bu nedenle, karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle: 5607 sayılı Kanun'un 3/18. maddesi, 3/5. ve 3/10. madde ve fıkraları; 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi; 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi; 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi; 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası.

7. Ceza Dairesi 2021/1783 E. , 2021/4517 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, temyiz talebinin reddine (ek karar)

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I. Sanık ...’un ek karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Temyiz isteminin reddine dair mahkemenin 19.04.2016 tarih ve 2015/13 Esas 2016/68 Karar sayılı ek kararı usul ve Yasaya uygun bulunduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
II. Sanık ...’ın temyiz talebinin incelenmesinde;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89.maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi delaletiyle anılan Yasanın 3/5. ve 3/10. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.