Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/4687 Esas 2022/6444 Karar Sayılı İlamı

KAYSERİ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının reddine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; 2009 – 2010 yılları arası davalı ile ortaklaşa emlakçılık ve iş takipçiliği yaptığını, yapılan iş karşılığında davaya konu bağımsız bölümün iş sahibi taşınmaz malikleri tarafından davalı ile kendisine verildiğini, ancak tapu devrinin yapılmadığını, dairedeki ½ hissesini 23/07/2010 tarihli harici taşınmaz satış sözleşmesi ile dava dışı ...'ye sattığını, işbu satışa davalının da rıza gösterdiğini, buna rağmen taşınmazın tapuda davalının oğlu adına tescil edildiğini ve davalı tarafından kiraya verildiğini öğrendiğini, davalının kötü niyetli olduğunu, haksız kazanç sağladığını ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, taşınmazın dava tarihi itibariyle belirlenecek olan rayiç değerinden şimdilik 150.000 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte; 23/07/2010 tarihinden bugüne kadar taşınmazdan elde edilecek kira gelirinden ise şimdilik 20.000 TL’nin işlemiş faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı; davacının iddialarının gerçeği yansıtmadığını, davaya konu bağımsız bölümü oğlu adına bizzat bedelini arsa sahiplerine ödeyerek satın aldığını, işbu dairenin ortaklık faaliyeti kapsamında edinilen daire olmadığını, bahse konu taşınmaz satış sözleşmesini de tanık sıfatıyla imzaladığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Asli müdahale talebinde bulunan ...; davacının davaya konu taşınmazdaki hissesini kendisine sattığını, bu hususun her iki tarafın da kabulünde olduğunu, bu nedenle davaya konu alacağı talep etme hakkının bulunduğunu ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, taşınmazın dava tarihi itibariyle belirlenecek olan rayiç değerinden şimdilik 150.000 TL ile kira alacağı olarak 20.000 TL’nin taşınmaz satış tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince; davacının dava konusu taşınmazdaki hissesini asli müdahale talebinde bulunan ...'ye sattığı, bu nedenle davaya konu alacağı talep etme hakkının ...’ye ait olduğu, davacının bu davayı açmakta aktif dava ehliyetinin bulunmadığı; öte yandan müdahale talebinde bulunan ...’nin de davalıya karşı ayrı bir dava açması gerektiği, asli müdahale koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle; davanın ve asli müdahale talebinin reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı, davacı tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; davacının adi ortaklıktan kaynaklı alacağı ile ecrimisil talebini yeterli ve kesin delillerle ispat edemediği, ilk derece mahkemesi kararının usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle, davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1) 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353 üncü maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendinin (2) nolu alt bendi; “Yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber, kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise düzelterek yeniden esas hakkında, duruşma yapılmadan karar verilir.” hükmünü içermektedir.
Hal böyle olunca, bölge adliye mahkemesince; gerekçesinde hata olduğu değerlendirilen ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında bir karar verilmesi gerekirken; bu husus gözardı edilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş olması, usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
2) Bozma nedenine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK'nın 371 inci maddesi uyarınca temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, HMK'nın 373 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca dava dosyasının kararı veren bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13/09/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.