Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/4857 Esas 2022/6423 Karar Sayılı İlamı

İZMİR 17. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen itirazın iptali davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında davanın reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; Yapı Kredi Bankasında bulunan hesabından davalının ... ve ... Bankasında bulunan hesaplarına çeşitli tarihlerde toplam 246.580,00 TL borç para gönderdiğini, paraları iade etmemesi üzerine İzmir 8. İcra müdürlüğünün 2019/10240 E sayılı dosyasıyla başlatılan icra takibine davalının haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek; davalının itirazının iptaline, takibin devamına ve %20 icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiştir.
Davalı, süresinde davaya cevap vermemiş, beyanında; davacıdan hiçbir şekilde borç almadığını, davaya konu hesap kartının babası tarafından kullanıldığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
İlk derece mahkemesince; davacının kendisine ait hesaptan muhtelif tarihlerde davalının hesaplarına borç adı altında para gönderdiğinin sabit olduğı kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmiş, bu karara karşı davalı vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; davaya konu dekontlarda "borç" açıklamasının bulunduğu, bu açıklamanın, içeriği itibariyle gönderilen paranın davalıya borç olarak verildiğinin ispatı için yeterli olmayıp, paranın borç olarak verildiğine ilişkin ispat yükünün davacıda olduğu, davacının ödünç iddiasını yazılı deliller ile kanıtlayamadığı gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmiş; karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıya karz ilişkisine dayalı olarak borç para verdiğini ve geri ödenmediğini ileri sürerek, verdiği paranın davalıdan tahsili amacıyla başlattığı takibe vaki itirazın iptali istemiyle eldeki davayı açmıştır. Davalı ise, gönderilen paranın borç olarak gönderilmediğini savunarak davanın reddini dilemiştir. Bu hali ile davalı, karşı tarafın ileri sürdüğü maddi vakıanın varlığını (havale ile para gönderildiğini) kabul etmekle birlikte, onun hukuki niteliğinin (vasfının), ileri sürülenden başka olduğunu bildirmek suretiyle gerekçeli inkarda (vasıflı ikrar) bulunmuştur. Öğreti ve uygulamada kabul edildiği üzere vasıflı ikrar (gerekçeli inkar), bölünemeyen ikrarlardan olduğundan bu durumda ispat yükü davacıdadır. Davacı delil olarak banka havale dekontlarına dayanmış olup, davaya konu dekontlarda ise, açıklama olarak “borç” ibaresi bulunmakta olup, bu haliyle davacı iddiasını ispatlamış durumdadır. Hal böyle olunca, ilk derece mahkemesi kararı yerinde olup, bölge adliye mahkemesince yanılgılı bir şekilde, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılması yönünde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK'nın 371. maddesi uyarınca temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 13/09/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.