MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıya ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada davacıların desteğinin öldüğünü açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak ... ve ... için 5.000"er TL maddi, 25.000"er TL manevi, diğer davacılar için ise 20.000"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacılar vekili ıslah ile maddi tazminat talebi miktarı toplamını bilirkişi raporu doğrultusunda ... için 77.373,09 TL, ... için 85.031,34 TL"den toplam 162.404,43 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile, davacı ... için 77.373,09 TL, ... için 85.031,34 TL maddi, diğer davacılar için 7.000"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya dair istemlerin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili ile davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı vekili ile davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 0,90 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 8.7.2014 gününde üye ..."ın karşı oyu ve oyçokluğuyla karar verildi.

-KARŞI OY-
Somut uyuşmazlıkta, davacılardan ... ve ..."un oğlu ve diğer davacıların kardeşi olan polis memuru ... 4.10.2011 tarihinde polis aracında yolcu iken geçirdiği trafik kazası sonucu vefat etmiş,
Davacılar tarafından davalı ... aleyhine destekten yoksun kalma tazminatı ile davacı anne ve baba için ayrı ayrı 25.000,00"er TL, kardeş olan diğer davacılar içinde 20.000,00"er TL manevi tazminat istekli eldeki dava açılmış,
Yargılama sonucunda davacı kardeşlerin manevi tazminat istekleri her bir davacı yönünden 7.000,00"er TL olarak mahkemece kabul edilmiş,
Davacı kardeşlerin manevi tazminatın az takdir edildiğine ilişkin temyiz talepleri sayın çoğunluk görüşü doğrultusunda red edilerek yerel mahkeme kararı onanmıştır.
Davacıların manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının reddine ilişkin sayın çoğunluk görüşüne katılamıyorum.
Manevi tazminat davasının yasal dayanağı dava tarihinde yürürlükte bulunan mülga 818 sayılı BK.47 maddesi olup "hakimin hususi halleri nazara alınarak cismani zarara düçar olan kimseye yahut adam öldüğaü takdirde ölünün ailesine manevi zarar namıyla adalete muvafık tazminat verilmesine karar verebileceği" hükmünü içermektedir.
Bu hükümle hakimin ölenin ailesine adalete uygun tazminat verilmesine karar verebileceği kabul edilmiştir.
Hakim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarınıda dikkate almalıdır.
Manevi tazminat miktarının belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hakimin hak ve nısfetle hüküm vereceği TMK 4.maddesinde belirtilmiştir.
Hükmedilecek bu para zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı, amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
04.10.2011 tarihinde gerçekleşen, polis memuru olan davacılar desteğinin ölümü ile sonuçlanan olayda, davacılar desteğinin kusurunun bulunmamasına, tarafların sosyal ekonomik durumlarına, olay tarihine göre hükmolunan manevi tazminatın yukarıda açıklanan ilkelere göre az olması nedeniyle daha yüksek miktarda manevi tazminata karar verilmek üzere davacıların temyiz taleplerinin kabulü ile bu yöndende hükmün bozulması gerekirken BK.47 maddesine aykırı şekilde az takdir edilen manevi tazminata yönelik davacıların temyiz itirazlarının reddi ile bu yönden hükmün onanmasına ilişkin sayın çoğunluk görüşüne karşıyım.