MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil, fazla mesai ile hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davalı avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 28.04.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat ... ile karşı taraf adına Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Anayasa’nın 141. maddesinde vurgulandığı ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297. maddesinde de açıklandığı üzere, mahkeme kararları, tarafların iddia ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan deliller, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepler gösterilerek gerekçeli biçimde yazılmalıdır.
Öte yandan, mahkeme kararlarındaki gerekçelerin hüküm fıkralarına uygun olması gerekir (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 06.03.1963 gün ve 1963/4-99 esas, 1963/37 karar sayılı Kararı). Oysa, gerekçe ile hüküm fıkrasının aykırı olduğu, temyize konu kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Gerçekten, 27.02.2014 tarihli kararın gerekçe
kısmında, davacının en son net 2.600,00 ABD Doları ücret ile çalıştığı belirtildiği halde, hüküm fıkrasında ise tamamen 25.12.2013 tarihli ek bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre karar verilmiştir. Söz konusu raporda ise, davacının en son brüt 2.000,00 ABD Doları ücret aldığı kabul edilerek dava konusu alacaklar hesaplanmıştır. Zira, mahkeme gerekçesinde de, 25.12.2013 tarihli rapordaki miktarların esas alındığı bildirilmiştir. Bu durumda, gerekçe kendi içinde çeliştiği gibi, gerekçe ile hüküm fıkrası da çelişmektedir. Hal böyle olunca, bu çelişkilerin giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve kanuna aykırı olup bozma sebebidir.
Öte yandan, davacı işçi, davalıya 23.01.2012 tarihinde noterden gönderdiği ihtarnamede, dava konusu alacakların tebliğ tarihinden itibaren iki gün içinde ödenmesi hususunda talepte bulunmuştur. Söz konusu ihtarın muhatabına hangi tarihte ulaştığı belli değildir. Söz konusu ihtarname, 24.01.2012 tarihinde davalıya tebliğ edilmiştir. Bu durumda, kıdem tazminatı dışındaki dava konusu alacakların tümüne temerrüt tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, dava ve ıslah tarihlerinden itibaren faize hükmedilmesi de hatalıdır.
Ayrıca, Dairemiz uygulamasında, indirim ile ilgili olarak Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde bir kurala yer verilmediğinden ve ayrıca işçinin davasını açtığı veya ıslah yoluyla dava konusunu arttırdığı aşamada mahkemece ne miktarda indirim yapılacağı bilenemediğinden, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarından yapılan indirimlerden dolayı reddine karar verilen miktar bakımından kendisini vekille temsil ettirmiş olan davalı yararına vekalet ücretine hükmedilemeyeceği kabul edilmiştir.
Somut olayda hesap bilirkişisi tarafından hesaplanan fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarından %50 oranında indirim yapılarak kalan kısım hüküm altına alınmıştır. Mahkemece, kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına vekalet ücreti hesaplanırken, indirimden dolayı reddedilen alacak miktarlarının da dikkate alınması isabetsizdir.
SONUÇ:
Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davalıya, davalı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma avukatlık ücretinin davacıya yükletilmesine, bozma sebebine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.