Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/2655 Esas 2022/6232 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANTALYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ :..........


Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; maliki bulunduğu taşınmazı 20/05/2004 tarihinde on yıllığına davalıya kiraya verdiğini, kira sözleşmesi süresinin 20/05/2014 tarihinde sona erdiğini, kira sözleşmesi ve eki niteliğinde şartname hükümleri uyarınca davalının, yapmayı üstlendiği, inşaat ruhsatı ve onaylı projede görünen 2828 m²'lik alışveriş merkezinin yapmadığı ileri sürerek; alışveriş merkezinin maliyetinin tespit edilerek hesaplanacak tazminat bedelinin davalı şirketten tazmin edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; davanın kabulü ile 1.781.816,60 TL tazminatın dava tarihi (100.000 TL için) ve ıslah tarihinden işleyecek en yüksek reeskont avans faiziyle (ticari faiz) birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı, davalı tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; davalı vekilinin istinaf başvuru sebeplerinin yerinde olmadığı, dosya kapsamına göre resen nazara alınması gerekli bir eksiklik de bulunmadığı gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın esastan reddine karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davalınnı temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) Kamu düzenine aykırılık yönünden yapılan incelemede; harç kamu düzenine ilişkin olup, ilk derece ve bölge adliye mahkemelerince gözetilmesi gerektiği gibi temyiz nedeni olarak ileri sürülmese dahi Yargıtay tarafından da re'sen gözetilmesi gerekmektedir.
Bölge adliye mahkemesince; istinaf başvurusu esastan reddedilen davalının, ilk derece mahkemesince aleyhine hükmedilmiş olan alacak miktarı üzerinden hesap edilmesi gereken nispi karar ve ilam harcından sorumlu olduğu gözetilmeyerek, harç peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına karar verilerek eksik harca hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirir..
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK'nın 370/2 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının ikinci bendinde yer alan "Harç peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına," ibaresi çıkartılarak "Alınması gerekli 121.715,89 TL istinaf nispi karar harcından peşin olarak alınan 30.428,97 TL harcın mahsubu ile bakiye 91.286,92 TL harcın davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına" ibaresi eklenmek suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 28/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.