MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla çalışma ve ücret alacağının tam ve zamanında ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve hafta tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, ücret ödemelerinde kısa süreli gecikmeler yaşansa da artık maaşların tam ve zamanında ödendiğini fazla çalışma yapmış ise karşılığını parasal olarak aldığı yada kendisine serbest zaman kullandırıldığını, feshin yerinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini haklı sebeple sona erdirdiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Hizmet süresine ilişkin taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Dosya kapsamına göre, davacı 19.03.2008-18.02.2013 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiştir. Davacının hizmet cetvelinde 26.10.2008-09.03.2009 tarihleri arası ikiyüzyirmialtı gün bildirim yapılmadığı için çalışması görünmemektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda iki seçenekli hesaplama yapılmış olup ilk seçenekte bildirim yapılmayan günlerin mahsup edilmediği ikinci seçenekte ise mahsup edildiği anlaşılmaktadır. Davacının taleplerinin hizmet cetvelindeki süreye göre değerlendirilmesi gerektiğinden bildirim yapılmayan 226 gün mahsup edilerek 1572 gün üzerinden hesaplama yapılan ikinci seçeneğin kabulü dosya içeriğine daha uygun düşmektedir.
3-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, hafta tatillerinde çalışıp çalışmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını, hafta tatillerinde de çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, hükme esas bilirkişi raporuna göre, davacı tanık beyanları dikkate alınarak haftada altı saat 20 dakika fazla mesai yapıldığı, uyuşmazlık konusu sürede hafta tatillerinde çalışıldığının kabulü ile alacaklar hesaplanmıştır. Davacı dava dilekçesinde fazla çalışma alacağı ve hafta tatilini ayrı ayrı talep ettği halde hükme esas alınan bilirkişi raporunda mükerrer şekilde hesaplama yapılmış davacının hem haftanın 7 günü günde 8 saat çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma alacağı kabul edilmiş hem de ayrıca hafta tatil alacağı kabul edilmiştir. Yargılama sırasında dinlenen tanıklar üç vardiya halinde çalışıldığını beyan etmiştir. Belirtilen delil durumu ve yapılan işin niteliği gereği haftanın tüm günleri uzun saatlerle çalışılmış olmasının insan takati ile bağdaşmayacağı dikkate alındığında, fazla mesai ücretinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4-Dosya içeriğine göre davacının hafta tatil alacağının işyeri giriş çıkış kayıtlarındaki tarihler dikkate alınarak hesaplanması gerekir.
5-Davacının kıdem tazminatı bilirkişi raporunda iki seçenekli olarak hesaplanmış olup birinci seçenekte 1798 gün üzerinden 4.784,51 TL net kıdem tazminatı, ikinci seçenekte ise hizmet cetveline göre çalışması bildirilmeyen 226 gün mahsubu ile 1572 gün üzerinden net 4.215,11 net (4821,10 Tl brüt ) hesaplandığı halde mahkemece bilirkişi raporundaki her iki hesaplamayı aşacak şekilde dava dilekçesinde talep edilen 5.288,13 TL net kıdem tazminatının kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
6-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda bazı işçilik alacaklarından gelir vergisi ve damga vergisi kesintileri yapılmış ise de sigorta primi, işsizlik sigortası primi kesilmesi gereken alacaklar bakımından sözü edilen kesintiler yapılmamış, mahkeme kararında da bu kesintilerle ilgili bir açıklamaya yer verilmemiştir. Karar bu yönüyle davalı işverenin mükerrer sorumluluğuna yol açabilecek niteliktedir. Gerekirse, bilirkişiden ek hesap raporu alınmak suretiyle sonuca gidilmelidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerder dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.