MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin ücreti ile prim ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, mağaza sorumlusu olarak davalı işyerinde çalıştığını, ihtarname ile ücretinin sigortaya eksik bildirildiğini fazla çalışma yaptığı ve genel tatillerde çalıştığı halde ücretlerinin ödenmediğini iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin, fazla çalışma, prim ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının haklı sebeple fesih şartlarının yerine getirilmediğini, davacının kendisinde sonra işe giren elemanın performansının altında kaldığı için kendi isteği ile işten ayrıldığını, asgari ücret ile çalıştığını, ücretlerin banka kanalı ile ödendiğini, prim alacağının ödenmesi yönünde herhangi bir anlaşma bulunmadığını, bahse konu evin tapusunun Erkan Yugaç adına kayıtllı olduğunu dini bayramlarda çalışma yapılmadığını davacının izinlerinin kullandırıldığını, savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı tarafından iş sözleşmesinin haklı sebeple sona erdirildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar avukatları temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm ve davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma alacağının hesaplanması hususu taraflar arasında ihtilaflıdır.
İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Somut olayda, davacının fazla çalışma talebi tanık anlatımlarına göre hesaplanıp hüküm altına alınmıştır. Ancak, davacı tarafından ihtirazı kayıt ileri sürülmeksizin imzalanmış bordroların büyük çoğunluğunda fazla çalışma tahakkuku bulunduğu anlaşılmakla, bu dönemler için de fazla çalışma hesabı yapıldığı anlaşılmaktadır. Davacı işçi, bordroda gözükenden daha fazla; fazla çalışma yaptığını yazılı delillerle ispatlayamadığına göre, fazla çalışma tahakkuku olup ihtirazı kayıtsız imzalanan bordro dönemleri hesaplamadan dışlanmalıdır. Fazla çalışma tahakkuku bulunup imzalanmamış bordrolar yönünden ise, tahakkuk ettirilen miktarların banka kanalı ile ödendiğinin ispatlanması halinde, ödenen miktar hesaplamadan mahsup edilmelidir. Bu yönler gözetilmeden sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.